Ukraina

We lwowskiej archidiecezji rozpoczęto peregrynację obrazu Świętej Rodziny

Ви також можете прочитати цю статтю українською мовою

31 stycznia 2019, 12:20 1774

 

Dnia 30 stycznia w kaplicy kurii metropolitalnej we Lwowie został poświęcony obraz Świętej Rodziny. W ciągu Roku Świętości Małżeństwa i Rodziny, który trwa w Kościele rzymskokatolickim w Ukrainie, obraz będzie wędrować od rodziny do rodziny, od parafii do parafii archidiecezji lwowskiej.

 

 

Na to wydarzenie przybyły rodziny z każdego dekanatu, którym towarzyszyli księża dziekani, aby po wspólnej modlitwie otrzymać ikony i rozpocząć peregrynację. W krótkiej homilii abp Mieczysław Mokrzycki jako wzór do naśladowania przedstawił małżeństwo włoskich błogosławionych Marii i Luigiego Quattrocchi:

–  Czcigodni Kapłani! Drodzy Małżonkowie i Rodzice!

21 października 2001 roku, św. Jan Paweł II dokonał po raz pierwszy w historii Kościoła beatyfikacji małżonków: Marii i Alojzego Beltrame Quattrocchi. Była to zwykła włoska rodzina, wychowująca czwórkę dzieci: dwie córki i dwóch synów. Kochali się, pracowali, cierpieli, przeżywali ludzkie radości i lęki.

W komentarzach po beatyfikacji mówiono: „W pojedynkę może nigdy by na ołtarze nie trafili. A już na pewno nie Alojzy. Wspólna beatyfikacja to wskazanie, że tylko dzięki temu, iż zdecydowali się być razem, stali się lepszymi ludźmi”.

Owocem sakramentu małżeństwa tych dwojga błogosławionych, było poczucie niezwykłej jedności, przeżywanej na różnych płaszczyznach. W napisanym po śmierci męża rozważaniu, bł. Maria dała takie świadectwo: „Czuliśmy się jednym wielkim głazem. Byliśmy jedną bryłą skalną, chcianą przez Boga i scaloną przez Niego w sakramencie małżeństwa, która w ciągu wielu lat wzajemnej miłości i porozumienia zmieniała swą zewnętrzną formę, ale też stawała się tak jednolita, że nie można było jej rozbić”.

Tajemnicę świętości Marii i Alojzego jeden z kardynałów określił słowami: „Ich sekret polegał na tym, że wszystko robili razem. Wspierali się, modlili, razem płakali ze szczęścia, razem znosili próby”. Alojzy mówił do swej żony: „Dusza moja potrzebuje twojej duszy, aby żyć pełnią życia”. W chwilach rozłąki pisali do siebie długie i szczere listy. Ta bogata korespondencja była szczegółowo badana przez komisję kościelną. Kardynał, zasiadający w niej, pytany co te listy zawierają, odpowiedział krótko: „Mój Boże! Jak oni się kochali!”.

Oboje przeszli wielką próbę, gdy podczas czwartej ciąży pojawiły się poważne komplikacje i lekarze żądali usunięcia jej, gdyż zagrażała życiu matki. Małżonkowie postanowili odrzucić radę lekarzy. Odtąd rodzina i bliscy często widzieli Alojzego milczącego i zatopionego w modlitwie. Córka Stefania wspomina, że był to czas, kiedy pierwszy raz widziała ojca płaczącego. Po wielu niepokojach szczęśliwie urodziła się Enrichetta. Na beatyfikacji dane jej było trzymać w swych rękach relikwie rodziców. W uroczystościach brali również udział dwaj synowie błogosławionych, kapłani: 95-letni Tarsycjusz i 92-letni Paolino. Stefania, czwarte dziecko, jako siostra zakonna nosząca imię Cecylia, jako jedyna z czwórki rodzeństwa nie doczekała beatyfikacji, zmarła w 1993 roku.

Dlaczego przytaczam dzisiaj historię błogosławionych małżonków i szczęśliwej rodziny?

Czynię to, ponieważ chciałbym, aby wielu spośród małżonków naszej archidiecezji żyło podobnie. Chciałbym aby wielu małżonków nie tylko dla siebie, ale również dla swych dzieci stali się sługami Boga, objawiającymi swym życiem samego Boga.

Chciałbym aby tak się stało, ponieważ w dzisiejszej Ewangelii mówi o tym sam Jezus, gdy spoglądając na ludzi, stawia pytanie: „Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?”, a spoglądając na ludzi w nich odnajduje odpowiedź, gdy mówi: „Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten jest Mi bratem, siostrą i matką”.

Zatem poprzez spełnioną w naszym życiu wolę Bożą stajemy się najbliższą rodziną Jezusa, tak jak Jego Matka Maryja i Jego opiekun, św. Józef. Dlatego ta peregrynacja to nic innego jak zapytanie każdej rodziny – czy jesteś rodziną Bożą? A jeśli Bożą, to czy jesteś rodziną, o której św. Paweł Apostoł powiedział: „Jako wybrańcy Boży, święci i umiłowani, obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy. Na to zaś wszystko przyobleczcie miłość, która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani, w jednym Ciele”.

Błogosławieni Maria i Alojzy, bez wątpienia byli rodziną Bożą i przyoblekli się w szatę miłości. Oni są podobni do Świętej Rodziny, dlatego, że nie zdradzili miłości.

 

 

Podsumowując ksiądz arcybiskup zwrócił się do obecnych rodzin:

–  Zatem proszę was, moi drodzy małżonkowie i rodzice, którzy przybyliście tutaj aby wraz ze swoimi duszpasterzami zabrać ze sobą do dekanatów obrazy Świętej Rodziny i przekazać je jutro delegacjom z innych parafii, przekażcie wraz z tym obrazem  świadectwo, że warto być rodziną Bożą, gdyż w takiej rodzinie jest błogosławieństwo,  w takiej rodzinie zwycięża prawda i nigdy nie umiera nadzieja. Powiedzcie innym, że serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokora, cichość, cierpliwość i wybaczenie, to doskonała postawa jaką wnosi w życie Święta Rodzina z Nazaretu, i że to są te wartości, które pozwalają innym dostrzec świętość, nie mówioną, ale uczynioną, o której będzie można powiedzieć: „Mój Boże! Jak oni się kochali!”.

Zabierając dzisiaj ze sobą obrazy, to wy drodzy małżonkowie i rodzice, stajecie się ich kustoszami, czyli tymi, którzy zatroszczą się nie tylko o to, by nikt ich nie zniszczył, ale przede wszystkim o to, by nie zniszczona została w rodzinach niezachwiana wiara i miłość, którą niesie ze sobą Święta Rodzina. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, aby w was i przez was objawiała się innym miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym. Taki obraz niesie w sobie Święta Rodzina i taki obraz pozostawili błogosławieni małżonkowie Maria i Alojzy. Taki obraz pozostawmy również my, aby inni mogli chwalić Boga, za wielkie rzeczy uczynione dobrem naszego życia.

 

 

Po poświęceniu każdej delegacji wręczono obraz z modlitwą oraz księgę nawiedzenia, do której zostaną zapisane świadectwa rodzin, które przyjęły u siebie ikonę Świętej Rodziny, a także ich intencje modlitewne i inne prośby. Peregrynacja obrazu rozpocznie się 31 stycznia i będzie to jeden z licznych wydarzeń obchodów Roku Świętości Małżeństwa i Rodziny.

 


 

Інші статті за темами

ПЕРСОНА

Mieczysław Mokrzycki

Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.

ПІДТРИМАЙТЕ CREDO
Шановні читачі, CREDO — некомерційна структура, що живе на пожертви добродіїв. Ми з вдячністю приймемо Вашу допомогу. Ваші гроші йдуть на оплату сервера, роботу веб-майстра та гонорари фахівців. Переказ через ПриватБанк: Пожертвування можна переказати за такими банківськими реквізитами:

5168 7427 0591 5506

Благодійний внесок ПРИЗНАЧЕННЯ ПЛАТЕЖУ: Добровільна пожертва на здійснення діяльності часопису CREDO.

Інші способи підтримати CREDO: (Натиснути на цей напис)

Щиро дякуємо читачам за жертовність усім, хто нас підтримує!
Підпишіться на розсилку
Кожного дня ми надсилатимемо вам листи з найважливішими та найцікавішими новинами

Spelling error report

The following text will be sent to our editors: