Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
W Żytomierzu żegnano zmarłego 6 kwietnia 2021 r. biskupa seniora Jana Purwińskiego.
– Przez dziesiątki lat biskup Jan gromadził wiernych w tym kościele, gromadził na modlitwę, na słuchanie Słowa Bożego, odprawiał Najświętszą Eucharystię, był pasterzem wielu ludzi z Żytomierza i nie tylko. Dziś ponownie gromadzi nas przed ołtarzem Bożym, gromadzi ponownie całą naszą wspólnotę, aby przypomnieć nam o naszej drodze, przypomnieć nam o efemeryczności tego życia, o wielu rzeczach, które być może powiadał w pewnym momencie wielu z nas. Jesteśmy dziś zjednoczeni w tym miejscu, aby dziękować Panu za dar życia biskupa Jana, prosić Pana o Jego miłosierdzie dla bpa Jana.
Zebraliśmy się tu także, aby pokazać siłę i wielkość świętego Kościoła, który umiał modlić się za swojego pasterza, biskupa Jana, zarówno wtedy, gdy był bardzo chory, jak i dzisiaj, gdy żegnamy go i modlimy się o Boże Miłosierdzie — i robimy to również razem – tymi słowami ordynariusz diecezji kijowsko-żytomierskiej bp Witalij Krywicki rozpoczął mszę pogrzebową bpa Jana Purwińskiego, która odbyła się 8 kwietnia 2021 r. w katedrze św. Zofii w Żytomierzu. Uczestniczyło w niej wielu biskupów różnych wyznań oraz księży i świeckich, którzy ze względu na pandemię uczestniczyli w nabożeństwie, stojąc na placu przed kościołem.
– W świetle Zmartwychwstania Chrystusa zebraliśmy się, aby przez modlitwę Kościoła zaprowadzić naszego biskupa Jana Purwińskiego do domu naszego Ojca – powiedział w swoim kazaniu bp Stanisław Szyrokoradiuk ordynariusz diecezji odesko-symferopolskiej, były biskup pomocniczy diecezji kijowsko-żytomierskiej.
– Przez 18 lat uczyłem się od niego, bo przez 18 lat byłem tu pomocnikiem, ale nauczyłem się, jak naprawdę ufać Bogu: bez emocji, bez nadmiernych przeżyć. Wykonywał swoją pracę i po prostu bez emocji powierzył wszystko Panu. Naprawdę był biskupem, który pokładał wielkie zaufanie w Bogu, — kontynuował Hierarcha.
– W 1995 roku, kiedy przyjechałem, przekazał mi wszystkie sprawy, przedstawił wszystkie problemy. […] Już wtedy powiedział, że jest gotów umrzeć. Bóg pobłogosławił go, że żył jeszcze długo. Ale on bardzo dobrze rozumiał ten czynnik szczęśliwej śmierci. Co to jest szczęśliwa śmierć: to gdy człowiek jest do niej dobrze przygotowany. Cały czas się przygotowywał, w każdej minucie był gotowy odejść. Kiedy umierał Jan Paweł II, szepnął: „Czuję ogromną radość”. Tak, święci, odchodząc, odczuwają wielką radość. Ci, którzy przygotowali się na śmierć, odczuwają wielką radość. Jestem pewien, że nasz biskup Jan Purwiński również odczuwał tę radość. Ponieważ śmierć w okresie wielkanocnym jest znakiem wielkiego miłosierdzia Bożego. W czasie wielkanocnym, w świetle Zmartwychwstania Pańskiego, człowiek idzie do Pana. To naprawdę dobry znak. Biskupie Janie, dziękuję za Twoją służbę, dziękuję za cierpliwość, przykład i wierność. Wierność Kościołowi, wierność Bogu. Niech Dobry Bóg wynagrodzi Ci za przykład, Twoją ofiarną służbę i Twoją wierność. Chrystus Pan zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał! — skończył kazanie Ksiądz Biskup.
Po Eucharystii, biskup Witalij Skomarowski przeczytał list kondolencyjny od papieża Franciszka.
„Z wdzięcznością wspominam jego wieloletnią pracę duszpasterską: najpierw w jego ukochanej Łotwie, a następnie w Ukrainie, która stała się dla niego drugą ojczyzną. Biskup Jan stał się troskliwym i kochającym ojcem nie tylko dla wiernych Żytomierza, ale także dla wielu chrześcijan, którzy przybywali do niego z różnych części byłego Związku Radzieckiego, aby otrzymać Łaskę Bożą w sakramentach świętych oraz jego mądre nastawienia i ojcowską otuchę. Wychował nie tylko wielu kapłanów i osób konsekrowanych, ale także całe pokolenia wiernych. […] Godna pamięci jest jego pokora i cierpliwość w niesieniu krzyża choroby, którą był obciążony przez wiele lat. „Ojciec Jan“, jak pięknie nazywali go wierni, pozostawił w ich sercach wielkie świadectwo ludzkości, życzliwości, szczerości, radości, pobożności, odpowiedzialności za Kościół i głębokiego zaufania Bogu. Niech zmartwychwstały Chrystus, któremu świętej pamięci bp Jan poświęcił swoje życie, przyjmie go w swojej chwale“, – napisał Ojciec Święty.
P.o Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Ukrainy abp Mieczysław Mokrzycki w liście przekazał słowa głębokiego współczucia i szacunku dla bpa Jana.
„Kiedy na początku marca obchodziliśmy 30. rocznicę konsekracji biskupa Jana w katedrze w Żytomierzu, porównałem go do Mojżesza, przed którym Bóg postawił zadanie sprowadzenia narodu wybranego do Ziemi Obiecanej. […] Dla diecezji kijowsko-żytomierskiej był Mojżeszem, który wyprowadził naród boży z uścisku komunizmu do swobodnego wyznawania wiary. Głęboko wierzę, że tak jak Mojżesz z góry Nebo zobaczył piękno Ziemi Obiecanej, tak dzisiaj patrzy na swoją diecezję z Domu Ojca, widzi jej piękno: wiarę, nadzieję i miłość”, – napisał Metropolita.
Nie brakowało w tym dniu słów wdzięczności za przyklad życia pobożnego od różnych wspólnot katolickich, przedstawicieli Kościołów i władz.
Do uczestników mszy pogrzebowej skierował słowo także Prezydent Republiki Polska Andrzej Duda. Przesłany przez niego list odczytał Zastępca Ambasadora RP w Ukrainie. W nim mówił o zasługach biskupa Jana w sprawie odrodzenia Kościoła po 70 latach ateizmu, kiedy to w pewnym stopniu dzięki jego autorytetowi odrodzenie różnych wspólnot religijnych nie powodowało konfliktów w społeczności lokalnej, a także wspominał o sprawach dobroczynności, zachowania dziedzictwa kulturowego Polaków i umacnianie przyjaznych i dobrosąsiedzkich stosunków między Ukrainą a Polską. „Jestem przekonany, że zarówno Polska, jak i Ukraina będą mu za to wdzięczne” — napisał Prezydent.
Na zakończenie uroczystości pogrzebowej, którą odprawił biskup Witalij Krywicki, ciało zmarłego biskupa Jana spoczęło na podwórze katedry żytomierskiej.
