Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
Dzisiaj 14 lutego odbyły się święcenia biskupie oraz ingres Pawła Honczaruka, którego papież Franciszek mianował na ordynariusza diecezji charkowsko-zaporoskiej.
Biskup Honczaruk będzie na czele największej według powierzchni diecezji Kościoła rzymskokatolickiego w Ukrainie, do której należą także okupowane terytoria ługańskiego i donieckiego obwodów. To jest czwarty ordynariusz od początku powstania diecezji charkowsko-zaporoskiej. W jej granicach znalazły się tereny obwodów charkowskiego, połtawskiego, sumskiego, donieckiego, ługańskiego, zaporoskiego oraz dnipropetrowskiego. Diecezja liczy 7 dekanatów, podzielonych zgodnie z granicami administracyjnymi obwodów. Piąta część terenów diecezji objęta wojną. Nie przypadkowo więc papież Franciszek mianował biskupem na tych terenach znanego kapelana.
Święcenia biskupie odbyły się w święto patronów diecezji charkowsko-zaporoskiej św. Cyryla i Metodego.
Głównym konsekratorem był Nuncjusz Apostolski w Ukrainie arcybiskup Claudio Gugerotti, a współkonsekratorami — poprzednik na katedrze biskupów Charkowa-Zaporoża bp Stanisław Szyrokoradiuk, a także ordynariusz rodzimej dla bpa Pawła Honczaruka kamieneicko-podolskiej diecezji bp Leon Dubrawski.
Na święcenia przybył cały Episkopat Ukrainy, liczni kapłani oraz osoby konsekrowane, duża rodzina biskupa nominata oraz przedstawiciele Caritas Spes, ponieważ bp Honczaruk przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora Caritas Spes diecezji kamieniecko-podolskiej.
Jako hasło nowy hierarcha wybrał słowa: Deus Caritas Est czyli Bóg jest Miłością. Na herbie zobrazowane przebite Serce Chrystusa w płomieniu miłości oraz litera M, która symbolizuje Najświętszą Maryję Pannę. Także na herbie znalazł się miecz jako symbol Słowa Bożego.
Najpierw zgromadzonych w przywitał administrator apostolski diecezji charkowsko-zaporoskiej bp Stanosław Szyrokoradiuk. On podziękował Nuncjiuszowi Apostolskiemu Claudio Gugerottiemu za «odmładzanie Kościoła» w Ukrainie przez nominację młodych biskupów.
Nuncjusz Apostolski wyraził wdzięczność biskupowi Leonowi Dubrawskiemu, gdyż to jego Kościół, zrodził nowego biskupa. Ta ziemia według abp Gugerotti jest szczególna: tyle cierpienia znieśli tu ludzie, a mimo to jest nadal żywa, ma żywe wspólnoty, ma tak dobrych kapłanów.
Powiedział także, że diecezja, ktorej będzie biskupem Paweł Honczaruk jest piękna, a zarazem niezwykła. Bo tu jest szczególnie ważna miłość praktyczna. Jego Ekscelencja wyraził pewność, że nowy biskup będzie sobie radził w tej «diecezji wojny», ponieważ cechuje go wielka pracowitość i z wlasnego doświadczenia nominat wie, co to jest wojna i pokój. Nuncjusz życzył nowemu biskupowi, by stał się strażnikiem, który obwieszcza o zakończeniu wojny. Powiedział także, że pokój to epifania Boga na ziemi, a modlitwa jest naszym narzędziem do tego. Zachęcił więc budować pokój przez głoszenie Ewangelii, ponieważ po to istnieje Kościół, głosić pokój, aż go przyjmą, budować więź z Bogiem, a ludzie to poczują, nauczać przy pomocy cichego świadectwa. A Duch Święty będzie najlepszym nauczycielem. By troszczyć się o ogród powierzony, pielęgnować kwiaty, trzeba dotykać brudu ziemy, na której oni rosną, — powiedział.
Życzenia i wyrazy uznania i szacunku nowowyświęconemu biskupowi złożyli Prezes Obwodowej Administracji Państwowej pan Oleksij Kuczer, Biskup odeski, Przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy Bronisław Bernacki, biskup pomocniczy diecezji charkowsko-zaporoskiej Jan Sobiło, Ekzarcha doniecki Ukrainskiego Kościoła Greckokatolickiego Stepan Meniok, arcybiskup charkowsko-połtawski Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego Igor Isiczenko, biskup charkowsko-bohoduchowski Kościoła Prawosławnego Ukrainy Mytrofan Butyński, przedstawiciele Rad Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich i Zakonów Żeńskich Kościoła Rzymskokatolickiego w Ukrainie.
W imieniu wszystkich polskich dyplomatów w Ukrainie życzenia blogoslowienstwa Bożego, pokoju oraz rozwoju złożył Pełnomocny i Nadzwyczajny Ambasador Rzeczyposolitej Polskiej na Ukrainie pan Bartosz Cichocki. Także zapewnił, że pamiętają nowo wyświęconego biskupa w modlitwie również wierni polskiego pochodzenia.
W swoim słowie nowo wyświęcony ordynariusz odwołał się do hasła swojego herbu biskupiego: Bóg jest Miłością. I ja się nie boję. Bóg mi wytłumaczył, Kim jest. Dał mi odpowiedź, kim jestem ja, kim mam być, do czego stworzony. To właśnie Bóg-Miłość pokazał mi, dokąd mam dążyć. Miłość odpowiedziała mi na wszystkie pytania. Dziękuję Mu za to, że stworzył mnie i powołał mnie być „w Nim i z Nim“. On jest duszą mojej duszy. To największy istniejący skarb, którego nie może pokonać nawet śmierć. To bogactwo, które dał mi Pan Bóg, i tym bogactwem jest On. Wielkie podziękowania Tobie, Panie, za ten wielki dar — życie, które oznacza istnienie w miłości.
Zwracając się do wiernych biskup Paweł powiedział:
— Drodzy bracia i siostry! Wszyscy obecni i ci, którzy słuchają mnie przez media! Często byłem pytany: Co ksiądz będzie robić? Jaki jest program? Program mój to pragnienie zrealizować to, czego pragnie Pan Bóg. W Ewangelii według świętego Jana czytamy: „Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem“. To był program Jezusa Chrystusa. Pragnę także, chcę i proszę, żeby to pragnienie Jezusa spełniło się nie tylko w moim życiu: żeby być w sercu dobrego, kochającego Ojca, — ale także pragnę, żeby pragnienie Jezusa Chrystusa zrealizowało się w sercu każdej osoby. Żeby dusza każdego człowieka nasyciła się Bogiem, który jest Miłością. Z tej oto jedności będzie świecić słońce, które nazywa się pokojem, bo pokój jest owocem Bożej miłości. Dlatego bardzo dziękuję Bogu za te wielkie dary, którymi mnie obdarzył z miłości. Nie zasłużyłem tego! Ale tym większa jest moja radość, że nie zasłużyłem, a otrzymałem, — bo otrzymałem z miłości. I ta oto miłość sprawia, że idę do przodu. W Kościele, który jest namaszczoną drogą, i w którym każda dusza szuka Boga, — żeby znalazłszy Jego, żyła.
