Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
Dnia 1 września 2018 r w Tywrowie obwodu winnickiego w rzymskokatolickim kościele św. Michała Archanioła, który jest także Sanktuarium Tywrowskiej Matki Bożej, został uroczyście konsekrowany pomnik ku czci męczennikom za wiarę XX wieku w Ukrainie.
Izba pamięci została stworzona przez ojców oblatów, którzy opiekują się miejscową parafią. Inicjatywa należy przełożonemu delegatury Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów w Ukrainie i Rosji ks. Pawłowi Wyszkowskiemu OMI.
— To co się odbywa dzisiaj, — powiedział dla CREDO ordynariusz kamieniecko-podolskiej diecezji bp Leon Dubrawski, — ma znaczenie nie tylko dla Ukrainy, ale również dla całego świata, ponieważ to, co widzimy tutaj, wyraźnie pokazuje, co może zrobić człowiek, w życiu którego nie ma Boga, że on jest w stanie stworzyć piekło na ziemi. Należy tutaj przypomnieć słowa, które kiedyś słyszałem, że męczennicy otwierają oczy nam, żywym.
Nuncjusz Apostolski w Ukrainie abp Claudio Gugerotti, biskupi Leon Dubrawski, Stanisław Szyrokoradiuk, Witalij Skomorowski, Jacek Pyl oraz Edward Kawa, kapłani i świeccy, którzy przyjechali na uroczystość, prześli czternastoma salami muzeum, drogą krzyżową Jezusa Chrystusa i Jego naśladowców w Ukrainie ubiegłego wieku. Każda z tych sal jest oddzielną stacją i ukazuje różne strony tragedii, która miała miejsce na naszej ziemi w czasach komunistycznych prześladowań.
Stacja I opowiada o budowaniu przez komunistów nowego społeczeństwa, «raju na ziemi», w którym nie ma miejsca dla Boga;
Stacja II — o Wielkim głodzie, który, jak powiedział bp Stanisław Szyrokaradiuk w rozważaniach na tej stacji, stał się przykładem tego, jak ludobójstwo duchowe kontynuuje się w fizycznym zniszczeniu narodu;
Stacja III opowiada, jak bezbożna władza niszczyła rodziny, uważając je za «formę niewoli, która musi być zastąpiona przez partię komunistyczną, przekonując kobiety, że ich ciała należą partii»;
Stacja IV — o tym, jaką rolę odgrywała w walce z religią szkoła radziecka, gdzie cały czas wyśmiewano i poniżano dzieci z rodzin wierzących.
Dalej opowiadają one o prześladowaniu duchowieństwa, o tym jak przeprowadzano śledztwa, w jakich warunkach przebywali więźniowie, osądzeni tylko za to, że byli katolikami, o deportacji na Syberię, do Kazachstanu, o Wyspach Sołowieckich, gdzie uwięziono najwięcej katolików, o tym, jak kapłani udzielali sakramentów świętych, sprawowali msze święte w nieludzkich warunkach obozów.
Na Stacji XII poświęconej niezłomnym świadkom wiary Konsul Generalny Republiki Polska w Winnicy, Pan Damian Ciarciński, zwracając się do uczestników uroczystości, obiecywał robić wszystko, żeby między Polakami a Ukraińcami nigdy nie doszło do wrogości.
— Bywałem tu już wiele razy, — powiedział Pan Konsul, — i dla mnie to miejsce jest symbolem odnowienia: podobno jak odnawiają się mury tego kościoła, tak odnawia się wiara w Ukrainie, odnawia się Ukraina. Ponadto dla mnie to miejsce związane jest z pamięcią o Polakach, którzy zginęli podczas represji, ponieważ prześladowania były nie tylko na religijnym, ale także na etnicznym tle.
Wygłaszając rozważania na ostatniej stacji, która ma nazwę Nadzieja nieśmiertelności, o. Paweł Wyszkowski OMI odwołał się do biblijnego przykładu męczetwa za wiarę siedmiu braci oraz ich matki z Drugiej Księgi Machabejskiej.
— To wydarzenie, mimo że odbyło się kilka stuleci przed Chrystusem, jest odbiciem tego, co działo się w naszym kraju w minionym wieku. Dlatego w tej sali widzimy 7 nisz, gdzie umieszczono 7 posągów różnych ludzi, którzy oddali życie za wiarę chrześcijańską.
Eksponaty każdej sali, zdjęcia, dokumenty, osobiste rzeczy tych, którzy cierpieli za wiarę, wypisane na tablicach ich świadectwa — otwierają straszną rzeczywistość prześladowań lat 20-30. ubiegłego stulecia.
To miejsce nie jest zwykłym muzeum, gdzie poznajemy historię i oglądamy ciekawe pamiątki. Według ojca Pawła Wyszkowskiego jest ono miejscem modlitwy, miejscem, gdzie można dotknąć korzeni. To miejsce pokazuje, że krew męczenników stała się nasieniem, z którego wyrosło wielu wiernych. To miejsce powinno zachęcać ludzi do głębszych rozważań, do osobistego rachunku sumienia, a także stać się szkołą wiary dla młodszego pokolenia.
Konsekrację pomnika poprzedziła uroczysta msza święta w intencji jego budowniczych i dobroczyńców, której przewodniczył Nuncjusz Apostolski w Ukrainie abp Claudio Gugerotti.
Nawiązując do czytania Ewangelii Jego Ekscelencja powiedział:
— Nie wiemy, ile talentów otrzymali ci, których relikwie znajdują się tutaj, jednak wiemy, że dobrze je wykorzystali: wykorzystali je jako ziarno, które padło w ziemię i przyniosło plony. Krew męczenników za wiarę stała się nasieniem, plonem którego jest odrodzenie wiary i Kościoła, które widzimy teraz. Oni poszli, my pozostaliśmy. A teraz znajdujemy się tutaj, dlatego że oni nie poddali się obawom, nie zdradzili, odrzucili możliwość bycia kupionym. Oni powiedzieli stanowcze „nie”, dlatego że wcześniej powiedzieli „tak” Jezusowi Chrystusowi. Także i dzisiaj wymagano od nas, żebyśmy byli dziećmi Bożymi. Ponieważ świat nie stał się mądrzejszy. Jedną nogą świat stoi w wojnie, inną zaś stoi w biedzie, rodziny się rozpadają, a męczeństwo za wiarę obecne i teraz. Dlatego niech każdy zastanowi się i znajdzie swoje miejsce na tej drodze krzyżowej. […] Przychodźcie tu częściej. To jest Wasza Golgota, i tu będą przychodzić ci, kto naprawdę chce spotkać Jezusa Chrystusa. Mam nadzieję, że przyjeżdżać będą tu ludzie z całej Ukrainy, i nie tylko katolicy. Przecież zabici za wiarę w Chrystusa nie byli proszeni o dokumenty potwierdzające przynależność religijną lub etniczną. Mówimy tu o ekumenizmie męczeńtwa. Świat będzie Wam zazdroszczyć , bo historia Waszych męczenników ubiegłego stulecia — to jest Ewangelia napisana w Waszym języku. Niech Wam błogosławią Wasi patronowie, których relikwie tutaj się znajdują.
Po skończeniu mszy świętej ordynariusz diecezji kamieniecko-podolskiej bp Leon Dubrawski zachęcił przyjeżdżać do Tywrowa, aby w ścianach sanktuarium prosić o skończenie wojny na wschodzie naszego kraju.
