Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
Odbyły się obchody 125. rocznicy założenia Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego.
Sercanki — tak oto nazywane siostry, które na swoim szkaplerzu mają wyhaftowane Serce Pana Jezusa jako zewnętrzny przejaw duchowości i przynależności do zgromadzenie. Pozdrowieniem sióstr są słowa: Chwała Najświętszemu Sercu Jezusowemu. —Chwała na wieki.
Posługa Chrystusowi przez bliźnich zwłaszcza potrzebujących oraz uwielbienie Boga w Trójcy Jedynego, Sakramencie Najświętszego Serca Jezusowego — oto główny cel zgromadzenia. Siostry osiągają go idąc drogą ewangelicznych rad czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
Bp Józef Sebastian Pelczar oraz s. Klara Ludwika Szczęsna założyli zgromadzenie 15 kwietnia 1894 roku w Krakowie, a rok później siostry przyjechały do Lwowa. Za główne zadanie uważały apostolską i wychowawczą działalność wśród ubogich dziewcząt. Siostry także otworzyły przedszkole, później zaczęły pracować jako personel medyczny w szpitalu chorób zakaźnych. Zaraz potem pojawiły się nowe ośrodki zwłaszcza w Latyczowie, w Brodach, Żabim, Stryju, Mikołajowi, Żubrzy, Samborze, Niżankowicach, gdzie sercanki przebywały do roku 1946. Niestety zmiany na politycznej mapie świata i nowa ateistycznie skierowana władza zmusiły siostry pozostawić te tereny.
Obalenie reżimu komunistycznego otworzyło szerokie duszpasterskie możliwości. Kapłani ze lwowskiej katedry w 1991 roku poprosiły sercanki o pomoc w posługiwaniu katechetycznym podczas wakacji, a dnia 13 grudnia 1991 roku na zaproszenie ojców franciszkanów siostry zaczęły systematyczną katechizację w parafii św. Antoniego.
Odpowiadając na znaki czasu i potrzeby społeczne sercanki rozpoczęły służenie w innych miejscowościach zarówno w archidiecezji lwowskiej (Złoczów, Brody, Rudki), jak i w diecezji kijowsko-żytomierskiej (Romanów, Nowogród-Wołyński).
Służebnice Najświętszego Serca Jezusowego według swoich charyzmatów opiekują się chorymi i samotnymi oraz pracują jako katechetki, zakrystianki, a we Lwowie — jako organistki i pielęgniarki. W Nowogrodzie-Wołyńskim siostry prowadzą świetlicę, w Brodach w akademiku dla studentek im. bł. Matki Klary zajmują się wychowaniem dziewcząt lokatorek.
Aby podziękować Panu Bogu za każdą siostrę, która odpowiedziała na dar powołania Najświętszemu Sercu Jezusowemu, wszystkie siostry, pracujące w Ukrainie zgromadziły się we Lwowie na uroczystej mszy świętej. Odbyła się ona w kościele św. Jana Chrzciciela obok byłego klasztoru sióstr przy ulicy Użhorodskiej. Przewodniczył mszy świętej abp Mieczysław Mokrzycki, homilię wygłosił bp Edward Kawa. Z tej okazji z Polski przybyły generalna przełożona zgromadzenia s. Olga Podsadnia oraz asystentka s. Hieronima Galas. W przeddzień siostry spędziły czas we wspólnej modlitwie, która skończyła się radosnym świętowaniem.
Z dyrektorem szpitala. Lwów, 1918 r
Praca ze służebnicami. Lwów, 1927
Kościół Św.Jana Chrzciciela. Lwów, 1927 rok.
Przedszkole. Lwów, 1935.
