Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
W sobotę 19 lipca 2025 r. Narodowe Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Berdyczowie tuż po południu witało gości. Prowadziła ich Matka Boża – „drogą nadziei i pokoju”, jak głosi hasło tegorocznej pielgrzymki.
Pierwsze pielgrzymki witano tuż po południu przed wejściem do sanktuarium. Ojciec Mychajło Romaniw, który prowadził grupę z Fastowa, zauważył, że pod koniec udało się wyprosić trochę pogody. W tej grupie szedł ks. Rusłan Mychałkiw, rektor seminarium w Worzelu. Oprócz modlitwy za Ukrainę, która jednoczy wszystkich pielgrzymów, co roku ma swoją intencję modlitewną – za seminarium i za powołania do kapłaństwa.
„O, chwalcie Go wszystkie narody!” – śpiewała pielgrzymka z Żytomierza z parafii św. Zofii. W 47. pielgrzymce z Żytomierza wzięło udział 120 osób, najstarszy — ks. Józef Bogusz, salezjanin z Bibrki, w wieku 77 lat, a najmłodsza pątniczka o imieniu Wika miała zaledwie kilka miesięcy. Do grupy dołączyli pielgrzymi z Horoszowa, Zwiahela, Korostyszewa, Korostenia, Humania, Brusylowa, Boryspola.
Na rowerach przybyli dyrektor Caritas Spes Ukraina ks. Wiaczesław Hrynewycz wraz ze swoim kolegą, ks. Walerijem. Podczas dwudniowej pielgrzymki wieźli ze sobą swoje intencje modlitewne – za pracowników i wolontariuszy Caritas, zwłaszcza tych, którzy pracują w trudnych warunkach. Księża przynieśli Matce Bożej z Berdyczowa nie tylko swoje intencje, ale także prośby modlitewne wszystkich pracowników Caritas, którzy prosili ich o modlitwę. Pielgrzymka rowerowa pokonała 200 km.
Deszcz ze swojej strony, a bp Witalij Krywycki ze swojej strony pokropili grupy pielgrzymów, którzy przybywali do sanktuarium. Wszyscy, którzy wchodzili do świątyni, dołaczali do modlitwy różańcowej, która rozbrzmiewała przed ikoną.
Ze śpiewem „Nie bój się przyjąć Chrystusa!” weszli patnicy 34. Podolskiej Pielgrzymki. Zgromadziła ona nie tylko wiernych z Krasiłowa, Starokostiantynowa, Dunajowiec i innych parafii Podola, ale także z Zakarpacia,zwłaszcza ze Swalawy. Grupa ta była w drodze od poniedziałku. W powitalnym słowie biskup Witalij zaznaczył, że w tej nielicznej grupie każdy ma zadanie – wrócić do domu i nadal być pielgrzymem — pielgrzymem nadziei.
„O, chwalcie: wielki, wielki nasz Bóg!” – śpiewała wielka 33. Pielgrzymka Franciszkańska Szepetówka-Polońne-Berdyczów. Niebieskie płaszcze przeciwdeszczowe pięknie harmonizowały z żółtymi chustkami, którymi pielgrzymi machali w powietrzu. „Dziękujemy Bogu za wszystko, także za tę pogodę” — skomentował biskup Stanisław Szyrokoradjuk, tradycyjny uczestnik tej pielgrzymki. Zgromadziła ona ludzi z różnych zakątków Ukrainy, od Użhoroda po Odessę. Pielgrzymka trwała cztery dni, a te dni były najbardziej deszczowe w tym tygodniu. Na uwagę biskupa Witalija, że deszcz już wystarczająco pokropił pątników, chyba nie trzeba więcej, grupa jednym głosem zaczęła skandować: „Trzeba! Trzeba!”.
Pielgrzymi powitali przewodniczącego Konferencji Episkopatu Ukrainy — bpa Witalija Skomarowskiego, który także przybył na uroczystości do Berdyczowa. Wraz z przybyciem każdej kolejnej grupy górna świątynia sanktuarium Matki Bożej Berdyczowskiej coraz bardziej wypełniała się ludźmi.
Na zewnątrz bp Witalij Krywycki błogosławił kolejną grupę pielgrzymów, chwaląc ich za wytrwałość i „poświęcenie się deszczowi”. A w świątyni ponownie podnosiła się modlitwa różańcowa przeplatana pieśniami maryjnymi.
