Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
W Narodowym Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej trwają uroczystoste obchody odpustowe Matki Bożej Berdyczowskiej pod hasłem „Matko Boża, prowadź nas drogą nadziei i pokoju”.
Jak informowaliśmy, wczoraj 19 listopada Berdyczów witał pielgrzymów. Mszę św. wigilijną odprawił przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy, bp Witalij Skomarowski. Nocne czuwanie poprowadził ordynariusz charkowsko-zaporoski, bp Pawło Honczaruk. Dzisiejszą uroczystą mszę św. poprowadzi kardynał z Brazylii Paulo César Costa.
Tradycyjnie podczas każdej pielgrzymki redakcja CREDO pyta pielgrzymów o ich wrażenia, w tym naszych biskupów. Pierwszy odpowiedział się o obchodach biskup pomocniczy diecezji kamieniecko-podolskiej Radosław Zmitrowicz:
— Nie mogę powiedzieć, że tegoroczne oczekiwania różnią się od poprzednich. Modlimy się o pokój, chcemy być razem. Każdy ma swoje osobiste sprawy, swoje rozmowy z Maryją; ja również. Modlimy się za naszą diecezję.
Podobało mi się wczorajsze krótkie kazanie kardynała Kosty. To silny znak: że przyjechał do nas w tych czasach
Wiernym chciałbym powiedzieć: Bóg nas kocha i dał nam to doświadczenie [wojny]. Najważniejsze, moim zdaniem, jest to, że nawet w takich czasach można żyć godnieMamy wiele przykładów – ludzi, którzy nawet w tym czasie są pełni radości. Jest to możliwe, a Pan chce nam dać tę łaskę, – powiedział.
Na pytania odpowiedział kustosz sanktuarium, ks. Witalij Kozak OCD.
— Duch modlitwy — oto nasz fundament; zbieramy się, aby modlić się, oddawać Panu wszystko, co jest w naszych sercach. Prosić Pana przede wszystkim o zakończenie wojny. I dzięki Bogu — ci, którzy tu przychodzą, przychodzą nie jako turyści, ale jako pielgrzymi, którzy się modlą. Było to odczuwalne podczas wieczornej mszy, podczas nocnego czuwania, kiedy rozważaliśmy Maryję, która uczy nas przebaczać. Wiele osób ma rany, straty, ból. Kiedy oddawali jej swoje cierpienia — atmosfera modlitwy była bardzo odczuwalna.
Modlimy się za kardynała Paulo; dzisiaj są jego urodziny! Rozmawiałem z nim jeszcze przed jego przyjazdem. To człowiek, który zawsze się uśmiecha; cieszymy się, że jest z nami.
Jak postrzega taką bliskość z ludźmi, jaka panuje podczas pielgrzymki, odpowiada ordynariusz diecezji mukaczewskiej, biskup Mykoła Łuczok:
— A jak inaczej? To serce: Serce Boże połączone z człowiekiem; moje serce połączone z wiernymi, z Ukrainą, jak jedno ciało, jeden organizm. Matka Boża jest sercem Ukrainy, Ona nas tutaj gromadzi. Jej serce jest przepełnione naszymi bólami, cierpieniami, współczuciem.
Każde spotkanie — ludzie podchodzą, proszą o błogosławieństwo, płyną łzy… Serce mi się ściska. Czuje się autentyczną obecność. Przed laty śpiewaliśmy, skakaliśmy, cieszyliśmy się, a teraz czujemy głębię Bożej obecności: płaczemy, wołamy, nie tracimy nadziei.
Pielgrzymi, którzy tu przybywają, przez dni i tygodnie, a nawet przez cały rok noszą w sobie tę więź z Niebem. To miejsce, gdzie łączy się niebo i ziemia. Wchodzimy w tę bramę i czujemy dotyk Boga.
Nocną mszę podczas czuwania w sanktuarium w Berdyczowie odprawił biskup Pawło Honczaruk, ordynariusz diecezji charkowsko-zaporoskiej.
— Dla mnie było to również ważne — ponieważ zgłębiając się w tajemnicę Bożej miłości, mamy większą świadomość daru, jakim jest zaproszenie do bycia z Bogiem i w Bogu. Otrzymaliśmy od Niego prawdę, że wiemy, kim jesteśmy, po co i dokąd zmierzamy. Nie jesteśmy zdezorientowani, ale mamy konkretne zrozumienie tego, kim jesteśmy, i mamy wielki dar, który możemy dać światu — serce pełne miłości. To serce przebacza, jest wielkim skarbem. Zrozumienie tego daje przebaczenie, przeproszenie, pojednanie.
Przebaczenie dotyczy mnie, tego, co noszę w sercu i co z niego wypływa. A kiedy ktoś uderza w moje serce — co z niego wypływa, czym jestem wypełniony?
Przeproszenie to sytuacja, w której ktoś przyjmuje moje przebaczenie. Wtedy między nami następuje pojednanie.
