Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
Ukraińscy proliferzy opublikowali list otwarty 17 listopada 2022. Adresatami są Nuncjusz Apostolski w Ukrainie, Przewodniczący Kościołu Katolickiego w Ukrainie, hierarchowie katoliccy.
Kijów, 17.11.2022
Arcybiskup Visvaldas Kulbokas, Nuncjusz Apostolski w Ukrainie
Arcybiskup większy kijowsko-halicki, zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego Swiatosław Szewczuk
Synod Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
Metropolita lwowski Przewodniczący Konferencji Biskupów Kościoła Rzymskokatolickiego w Ukrainie arcybiskup Mieczysław Mokrzycki
Konferencja Episkopatu Kościoła Rzymskokatolickiego w Ukrainie
Wasza Ekscelencja Ksiądz Arcybiskup Visvaldas!
Wasza Ekscelencja Ksiądz Arcybiskup Swiatosław!
Wasza Ekscelencja Ksiądz Arcybiskup Mieczysław!
Najprzewielebniejsi Biskupi Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego!
Najprzewielebniejsi Biskupi Kościoła Rzymskokatolickiego w Ukrainie!
My, przedstawiciele Kościoła Katolickiego w Ukrainie, wyznawcy obu obrządków, przedstawiciele organizacji pro-life, pragniemy przekazać Wam nasze obawy i potrzeby. W apelu kierujemy się Ewangelią, a także prawem wiernych, wyrażonym w Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich (kan. 15, § 2‑3) oraz w Kodeksie Prawa Kanonicznego ( kan. 212, § 2-3). W obu dokumentach wspomniane kanony brzmią tak samo:
2. Wierni mają prawo, by przedstawiać pasterzom Kościoła swoje potrzeby, zwłaszcza duchowe, jak również swoje życzenia.
3. Stosownie do posiadanej wiedzy, kompetencji i zdolności, jakie posiadają, posługuje im prawo, a niekiedy nawet obowiązek, wyjawiania swojego zdania świętym pasterzom w sprawach dotyczących dobra Kościoła, oraz zachowując nienaruszalność wiary i obyczajów, szacunek wobec pasterzy, biorąc pod uwagę wspólny pożytek i godność osoby podawania go do wiadomości innym wiernym.
Nasze obawy dotyczą tego, co dzieje się z Papieską Akademią Życia. Ponieważ wydarzenia z tym związane są objęte sferą publiczną, a na wiele pytań nie otrzymujemy odpowiedzi (zwłaszcza nie uzyskaliśmy odpowiedzi od nuncjusza apostolskiego Visvaldasa Kulbokasa na list wysłany 17 listopada 2021 r.), wystosowujemy list otwarty.
Najpierw o przyczynie naszego niepokoju. Od dłuższego czasu w Papieskiej Akademii Życia toczą się akcje, które są przyczyną zamieszania i zgorszenia wielu wiernych. Oto niektóre z nich:
1) Wypowiedź przewodniczącego Papieskiej Akademii abpa Vincenzo Paglii, który w programie telewizyjnym na kanale RAI 3 nazwał ustawę 194, legalizującą aborcję we Włoszech, „filarem życia publicznego”. Niezależnie od intencji, jakie towarzyszyły temu stwierdzeniu, jest niejednoznaczne i wprowadza zamieszanie.
2) Szereg nominacji do stałego członkostwa w Papieskiej Akademii Życia:
- nominacja teologa anglikańskiego z Oxfordu Nigela Biggara, który popiera aborcję do 18 tygodnia życia;
- nominacja na stałego członka akademii włoszki Marianny Mazzucato, która otwarcie deklaruje swoje ateistyczne i proaborcyjne poglądy;
- nominacja Roberto dell'Oro, który skrytykował unieważnienie prawa do aborcji w USA;
- nominacja Sheili Tlou, byłej minister zdrowia Botswany, która uczestniczyła w przygotowaniu dokumentu WHO wzywającego wszystkie kraje do zapewnienia kobietom bezpłatnej możliwości aborcji;
- nominacja prof. Katariny Le Blanc, prowadzącej badania nad komórkami macierzystymi w szwedzkim Instytucie Karolinska i zajmującej się aborcją. Katarina Le Blanc prowadzi swoje badania wykorzystując komórki macierzyste uzyskane z abortowanych dzieci, chociaż św. Jan Paweł II potępił tę praktykę już w 2000 roku. Katarina Le Blanc uważa również, że eksperymenty na ludzkich embrionach nie są niezgodne z nauką Kościoła;
- nominacja profesora Shinyi Yamanaki, który specjalizuje się w zakresie komórek macierzystych i nie widzi problemu w eksperymentach na ludzkich embrionach;
- nominacja profesora Avrahama Steinberga, naukowca z Izraela, który nie widzi problemu w badaniach nad komórkami macierzystymi obejmującymi niszczenie ludzkich embrionów.
3) Niepokojące jest również milczenie Stolicy Apostolskiej w sprawie publicznego przyjmowania komunii świętej przez takich polityków proaborcyjnych jak Joe Biden czy Nancy Pelosi. Wspomniani politycy nie tylko nie zrezygnowali ze swojego proaborcyjnego stanowiska, lecz także w ostatnim roku zwiększyli aktywność w tym antyludzkim kierunku. Mimo to wielu hierarchów amerykańskich publicznie popiera możliwość przyjmowania przez nich komunii świętej. Jak można o tym milczeć?!
Takie działania i brak reakcji na nie (milczenie pasterzy) są przyczyną zgorszenia wielu chrześcijan. Wszak takie działania pozwalają przyjąć, że godność życia ludzkiego od momentu poczęcia do naturalnej śmierci jest kategorią względną. Dziś w Ukrainie wszyscy bardziej niż kiedykolwiek jesteśmy świadomi wartości każdego życia. Wielu naszych żołnierzy oddaje życie na polu bitwy. Jednocześnie w ukraińskich szpitalach nadal giną nienarodzone dzieci. 16 listopada br. minęła 102. rocznica zalegalizowania przez władze komunistyczne aborcji w rosji sowieckiej, a dwa lata później nowo powstały ZSRR zatwierdził to w ustawodawstwie.
Jako aktywiści i działacze różnych organizacji pro-life walczących o prawo do życia od poczęcia do naturalnej śmierci oczekujemy wsparcia Kościoła. A to wsparcie przejawia się m.in. w bezkompromisowym stanowisku w tak ważnej sprawie. To wsparcie czerpiemy przede wszystkim z nauczania św. Jana Pawła II, który w encyklice „Evangelium vitae” naucza: „…aborcja i eutanazja to odrażające zbrodnie, których żadna ludzka ustawa nie może uznać za dopuszczalne. Ustawy, które to czynią, nie tylko nie są w żaden sposób wiążące dla sumienia, ale stawiają wręcz człowieka wobec poważnej i konkretnej powinności przeciwstawienia się im poprzez sprzeciw sumienia.(…) Tak więc w przypadku prawa wewnętrznie niesprawiedliwego, jakim jest prawo dopuszczające przerywanie ciąży i eutanazję, nie wolno się nigdy do niego stosować ani uczestniczyć w kształtowaniu opinii publicznej przychylnej takiemu prawu, ani też okazywać mu poparcia w głosowaniu”.
W nocie doktrynalnej Kongregacji Nauki Wiary z 2002 roku podpisanej przez kardynała Josepha Ratzingera, ówczesnego prefekta, czytamy wyraźne ostrzeżenie, aby nie głosować na polityków proaborcyjnych ani ich nie wybierać. Jeśli Kościół zabrania wiernym głosować i wybierać do parlamentu polityków, którzy opowiadają się za zabijaniem nienarodzonych dzieci, jak można wyboerać naukowców o podobnych poglądach do Papieskiej Akademii Życia?
Wasze Ekscelencje! Zachęcamy do stanowczej reakcji. Stańcie w obronie życia! Pokażcie publicznie swoje stanowisko, wzywając do zmiany takiej polityki ze strony Stolicy Apostolskiej!
Z kolei zapewniamy o naszym szacunku i modlitwie. Prosimy Boga Miłosiernego, aby udzielił Wam wszystkich niezbędnych darów, szczególnie odwagi do obrony wiary świętej!
Z wyrazami głębokiego szacunku i modlitwą:
Genia Samborska, Ogólnoukraińska Fundacja „O godność człowieka”
Artur Pohoriłenko, Organizacja pozarządowa „Ruch dla Życia i Godności Człowieka” Walentyna Pawsiukowa, Fundacja międzynarodowa „Kielich Miłosierdzia” (Chalice of mercy, Ukraina – USA)
Myrosław Wozniak, Organizacja pozarządowa „Chrześcijański Ruch dla Życia”
Swiatosław Poglad, Ruch „Gladiatorzy Życia” Ludmyła Hrydkoweć, Ukraińskie Stowarzyszenie Psychologii Chrześcijańskiej Ołesia Gorgota, Organizacja pozarządowa „Warta Życia”
Petro Husak, Stowarzyszenie „Ruch dla Życia”
Adrian Bukowynski, Ogólnoukraińska Fundacja „Rodzina”
Mychajło Szewczenko, Stowarzyszenie Seksuologów i Terapeutów Seksualnych Ukrainy
Olga Medyńska, Europejskie Centrum Rodzinne „Tradycja”
Andrij Ołenczyk, Chrześcijańska Służba Ratunku
