Nowenna za Ukrainę za wstawiennictwem Sługi Bożego biskupa Jana Olszańskiego

Nowennę rozpoczynamy 14 lutego i kończymy 22 lutego, w przeddzień kolejnej rocznicy śmierci biskupa Jana.

Biskup Jan Olszański pełnił swoją posługę duszpasterską wszędzie, gdziekolwiek posłał go Pan. Jego modlitwy rozlegały się echem na całym terytorium naszej Ojczyzny, od Zachodu po Wschód. Gorliwy duszpasterz żył w trudnych czasach reżimu komunistycznego i totalitarnego; dlatego dzisiaj, w tym trudnym dla naszej Ojczyzny czasie, pragniemy prosić o jego wstawiennictwo za nasz naród i w intencjach Kościoła w Ukrainie.

W nagłówku modlitwy na każdy dzień nowenny pojawia się szególna cecha duchowa biskupa Jana, na przykład: Dzień 1. Gorliwy duszpasterz, i związana z nim intencja modlitewna. Nowenna zawiera tematyczne rozważania, zaczerpnięte z jego kazań lub listów pasterskich. Po tym następuje modlitwa w intencji dnia, a na zakończenie — Ojcze Nasz, Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu.

Zachęcamy także do odmawiania różańca w czasie tej nowenny —  modlitwy, którą biskup Jan Olszański szczególnie lubił i często odmawiał.

Dzień 1. Gorliwy duszpasterz

„Bóg ci zaufał, kapłanie! Oddał w Twoje ręce tysiące ludzkich dusz. Och, nie zgub ani jednej! Nie daj Boże, żeby ktoś na Sądzie Ostatecznym miał żal, że nie byłeś na Jego drodze zbawienia (…). Życzę ci, abyś był dobrym Samarytaninem. Patrz na ludzką biedę, czy to materialną, czy tym bardziej duchową, i przyjdź im z pomocą. Bądź świętą Weroniką, która widząc pobitego i zakrwawionego Jezusa Chrystusa podniosła ręce z chustą, aby otrzeć Jego łzy, otrzeć Jego twarz, otrzeć Jego krew”.

Kazanie wygłoszone podczas Mszy Świętej Prymicyjnej ks. Wiktora Tkacza, Gródek Podolski 13.06.1986 r.

Módlmy się:
Jezu, Najwyższy i Wieczny Kapłanie, wpatrzeni w przykład gorliwego duszpasterza biskupa Jana Olszańskiego, prosimy Cię za Ojca Świętego, naszych biskupów, kapłanów i osoby konsekrowane, aby zawsze byli sługami na obraz Najświętszego Serca Twojego, a Duch Święty niech pomnaża w nich dary otrzymane w Chrzcie Świętym i w Sakramencie Święceń. Udziel także nowych i świętych powołań naszemu Kościołowi w Ukrainie, aby nie zabrakło żniwiarzy na Twoim żniwie. Amen.

Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu

Dzień 2. Sługa Słowa Bożego

„Wiemy, że dzięki swemu Słowu Bóg zmiłował się nad narodami i dzięki temu Słowu nawracali się poszczególne osoby, grzesznicy i całe narody. Pamiętamy ze Starego Testamentu, jak prorok Jonasz został wysłany do Niniwy, aby głosić słowa pokuty. Wystarczyło, że ten prorok pojawił się na rynku tego wielkiego miasta i w jednym ze swoich kazań zaczął głosił pokutę, a całe miasto nawróciło się do Boga, nawet ich król rozpoczął drogę pokuty i nawrócenia. Pamiętamy, że Chrystus Pan swoimi słowami nawraca takich ludzi jak Maria Magdalena i Zacheusz. Pamiętamy, że swoim Słowem zjednoczył tysiące narodów. Zapomnieli o jedzeniu, zimnie, głodzie i śnie, i przyszli do Jezusa Chrystusa. Nie tylko dlatego, że urzekła ich postać Chrystusa; ale przede wszystkim Jego Słowo, gdyż mówili, że nikt nie nauczał tak jak On. Pamiętamy, że dzięki Słowu Bożemu głoszonemu przez kapłanów nawracają się poszczególne dusze grzeszników. Oto tajemnica działania Słowa Bożego, która pewnego dnia może zostać ujawniona na Sądzie Ostatecznym. Tylko tam ludzie będą mogli powiedzieć, komu zawdzięczają wieczne zbawienie”.

Kazanie wygłoszone podczas Mszy Świętej Prymicyjnej ks. Wiktora Tkacza, Gródek Podolski, 13 czerwca 1986 r.

Módlmy się:
Wszechmogący, Wieczny Boże, dziękujemy Ci za głębokie kazania biskupa Jana Olszańskiego i pokornie prosimy Cię o dar Nowej Ewangelizacji naszego narodu. Niech wszyscy ludzie mocą Twojego Słowa poznają Twoją ojcowską miłość i otworzą swe serca na prawdę Ewangelii. Amen.

Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu

Dzień 3. Naśladowca ubóstwa Chrystusa

„Na dar miłości, którą obdarzył nas Chrystus, musimy odpowiedzieć naszą miłością. Gdzie możemy wziąć przykład takiej miłości? Blisko! Pan Jezus przyszedł na świat nie tylko po to, by nas pojednać z Bogiem Ojcem, ale także by być dla nas wzorem do naśladowania. Jeśli więc będę musiał wybierać między bogactwem a ubóstwem, wybiorę ubóstwo. Kierując się tym samym, wybiorę upokorzenie zamiast chwały, wyrzuty zamiast uznania. Często ludzie nie chcą zrozumieć takiej miłości, bo ich życie upływa jakby na powierzchni nauczania Ewangelii, a dla nich taka pokora jest przesadą, dziwactwem, szaleństwem. Naśladowca Chrystusa na trzecim stopniu pokory nie będzie tym zawstydzony, gdyż – jak pisze apostoł Paweł – krzyż Chrystusa jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan (por. 1 Kor 1,23)”

Kazanie o posłuszeństwie [brak daty]  

Módlmy się:
Panie Jezu Chryste, przez swoje ubóstwo ukazałeś nam skarby niebieskie i nieprzemijające; Nie szukałeś ziemskiej chwały, ale stworzyłeś miejsce w swoim Sercu dla każdego człowieka. Uczyń nas dzisiaj za wstawiennictwem biskupa Jana Olszańskiego, ubogiego i pokornego kapłana, otwartymi na potrzeby bliźnich i wolnymi od marności tego świata. Amen.

Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu

Dzień 4. Wielki miłośnik Eucharystii

„Kiedy będzie brakowało Ci sił do walki ze złem napawającym Cię lękiem, gdy zaczniesz tracić zapał na drodze życia – wówczas spiesz się do Jezusa, który jest w Najświętszej Eucharystii, przyjmij Go w Komunii Świętej, a będziesz miał w sercu radość życia, nadzieję na zwycięstwo nad własnymi wadami. Wiedząc i wierząc, że Najświętsza Eucharystia jest prawdziwym Ciałem i prawdziwą Krwią Jezusa Chrystusa, powinniśmy traktować Ją z wielką czcią i pobożnością. O cudowna Eucharystio! Z wielką pokorą upadamy przed Tobą, błagamy Cię o przebaczenie, a także wysławiamy Cię, błogosławimy i oddajemy Ci cześć, bo wielka jest Twoja chwała”.

List pasterski do wiernych na uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, 1994.

Módlmy się:
Panie Jezu Chryste, idąc za przykładem głębokiej pobożności eucharystycznej biskupa Jana, dziękujemy Ci za dar Najświętszej Eucharystii. Wysławiamy Cię, który jesteś ukryty w tabernakulach całego świata i we wszystkich kościołach na naszej ziemi. Prosimy Cię o dar żarliwej modlitwy za nasz naród wokół Twoich ołtarzy. Amen.

Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu

Dzień 5. Zanurzony w modlitwę różańcową

„Mówimy: «przez Maryję do Jezusa». Idziemy do Boga przez Maryję, idziemy do Boga z Maryją. Św. Łukasz Ewangelista pisze o Maryi, że Ona zachowywała w swoim sercu wszystkie słowa swego Syna (por. Łk 2,51), „wszystkie słowa” – czyli zachowywała, zapamiętywała i rozważała je. Uczy nas rozważać w sercu radosne, bolesne i chwalebne fragmenty Ewangelii. Różaniec jest „krótką Ewangelią” i modlitwa ta polega na refleksji nad jego wydarzeniami. W życiu Maryi było zwiastowanie, ofiarowanie i odnalezienie dwunastoletniego Jezusa. Jeśli rozważała to w swoim sercu, to znaczy, że modliła się wydarzeniami – jakby odmawiała swój różaniec, ale bez przesuwania paciorków, wracając w pamięci do wszystkiego, co było ważne w życiu Jej Syna.

Jeśli odmawiamy różaniec, odmawiamy modlitwę Maryi i naśladujemy Ją. Modlimy się jakby razem z Nią, jak opisują to Dzieje Apostolskie: „Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami i Maryją, Matką Jezusa” (1,14). W historii Kościoła różaniec odmawiali zarówno ludzie szlachetni, jak i pospolici. Wielu papieży, królów, biskupów, uczonych i zwykłych ludzi trzymało różaniec w rękach. Wszyscy oni otrzymali pocieszenie i radość, ponieważ Maryja zawsze przychodziła z pomocą tym, którzy zwracali się do Niej z upragnieniem i miłością”.

List pasterski do wiernych na październik 1996 r.  

Módlmy się:
Panie Jezu Chryste, biskup Jan Olszański był zanurzony w modlitwie Różańca Świętego; przez jego przykład napełnij nas głębszym poznaniem Twojego życia na ziemi i pragnieniem życia w niebie. Maryjo, Królowo Różańca Świętego, módl się za nami i otocz swoją opieką naszą ukochaną Ojczyznę. Amen.

Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu

Dzień 6. Mądry nauczyciel w Sakramencie Pokuty i Pojednania

„Czasami nienawidzimy samych siebie za nasze grzechy i trudno nam przyznać się do tak dużego zepsucia; ale mimo to Pan Jezus kocha nas miłością odwieczną, jak czytamy w Piśmie Świętym. Poprzez sakramentalną posługę Kościoła sprawia, że możemy powstać. Zostawił nam Sakrament Pokuty i Pojednania, abyśmy zawsze mogli się oczyszczać i z ufnością iść ku szczęśliwej wieczności. Pomoże nam w tym także Dziesięć Przykazań. Trzymając się ich, zachowując je, możemy być pewni, że u kresu naszej życiowej drogi odnajdziemy Jezusa, gotowego nas przyjąć i przytulić do swego Serca”.

List pasterski do wiernych na rok 2001 o Najświętszym Sercu Pana Jezusa Chrystusa

Módlmy się:
Miłosierny Boże, dziękujemy Ci za gorliwą posługę biskupa Jana Olszańskiego w Sakramencie Pokuty i Pojednania i prosimy za jego wstawiennictwem o dar głębokiej pokuty i nawrócenia dla wszystkich, którzy przystępują do tego sakramentu, a zwłaszcza dla tych, którzy popadli w nałóg lub przez grzech oddalili się od Twojego miłosiernego oblicza. Amen.

Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu

Dzień 7. Odważny w przeciwstawianiu się złu

„Pytamy, skąd biorą się takie ponure prądy? Skąd taka walka z dobrymi obyczajami? Jaka jest przyczyna tego stanu rzeczy? Odpowiedź jest tylko jedna: z ludzkiego serca. Przeżyliśmy czasy, kiedy nawet samo pojęcie istnienia jedynego Pana Boga zostało na siłę wyrwane z człowieka, pozostawiając w sercu pustkę, gdyż nic innego nie zostało  do niego włożone, choć próbowano w nim umieścić bożka w ludzkiej postaci. Dziś tym bożkiem są pieniądze. Ludzkość poświęca nawet swoje życie temu bożkowi.

W każdym z nas istnieje napięcie między dobrem a złem, tak jakbyśmy nosili w sobie dwie przeciwstawne sobie osoby. Jest w nas stary człowiek, który zmusza nas do czynienia zła, i nowy człowiek, który pragnie odnowy w Chrystusie na obraz Stwórcy. Nieustannie toczy się w nas walka, więc nie szukajmy fałszywego pokoju; prawdziwy pokój nadejdzie dopiero po śmierci. Wtedy stary człowiek przestanie istnieć, a zacznie się życie nowego człowieka – zmartwychwstałego w Jezusie. Wiemy, ile kosztuje pokonanie tego, co nazywamy nawykiem. Nie jest łatwo pokonać starego człowieka. Potrzeba ciągłego nawracania się do Boga.”

List pasterski do wiernych na Wielki Post 2002 r.

Módlmy się:
Wszechmogący i miłosierny Boże, za wstawiennictwem Sługi Bożego Biskupa Jana Olszańskiego, który dzielnie przeciwstawiał się złu, prosimy Cię za wszystkich, którzy pracują dla dobra naszej Ojczyzny. Prosimy Cię za naszego prezydenta, rząd, wolontariuszy i wojsko: obdarz ich niezbędnymi cnotami, wylej na nich Twojego Ducha męstwa i obdarz wytrwałością w pełnieniu obowiązków. Zmiłuj się także, Panie, nad wszystkimi chorymi i cierpiącymi, nad jeńcami i wszystkimi ofiarami tej wojny, pociesz ich i obdarz łaską wytrwałości w chwilach trudnych. Amen.

Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu

Dzień 8. Troskliwy pasterz rodzin

„Małżeństwo chrześcijańskie powinno być zawierane na sposób Boży. (…) Rodzice, złączeni nierozerwalnym węzłem małżeńskim, winni sami żyć według nauki Chrystusa, a także – i przede wszystkim – wychowywać swoje dzieci na chwałę Pana Boga i dla zbawienia ich nieśmiertelnych dusz. (…)

Kto zliczy świętych, którzy cieszą się wiecznym szczęściem w niebie i to szczęście zawdzięczają swoim rodzicom? W dniu Sądu Ostatecznego tysiące synów i córek ubranych w szaty chwały pozdrowi swoich rodziców słowami: «Tato, mamo, dzięki Wam jesteśmy zbawieni». (…) Przez dobrze wychowane dzieci błogosławieństwo Boże spływa na rodzinę, na parafię, na całe społeczeństwo”

List pasterski do wiernych o rodzinie [brak daty]  

Módlmy się:
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty dałeś nam przykład życia w Świętej Rodzinie; za wstawiennictwem biskupa Jana Olszańskiego prosimy Cię za nasze rodziny w różnych sytuacjach życiowych, aby współpracując z łaską Bożą, naśladowały cnoty Świętej Rodziny z Nazaretu, miały odwagę przeciwstawić się złu, a powierzone im dzieci wychowywały w wierze i miłości. Amen.

Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu

Dzień 9. Świadek wiary, nadziei i miłości

„Abyśmy umiłowali Boga tak, jak On tego pragnie, musimy Go poznać. Miłość do Boga zakłada nadprzyrodzoną wiedzę o Nim, którą On daje przez wiarę w słowa Jezusa Chrystusa. Nie ma nadprzyrodzonej miłości bez nadprzyrodzonej wiary. Wiara jest zatem niezbędnym warunkiem doskonałości chrześcijańskiej i jej podstawą.

Następnie, gdy człowiek patrzy na wyższy cel, jaki stawia przed nami wiara, i na drogę prowadzącą do tego celu, wyraźnie widzi, że nie osiągnie tego sam. Ale Bóg obiecał mu środki do tego celu. Człowiek wierzy w obietnicę i ma nadzieję, że Bóg dotrzyma słowa. W naszym dążeniu do doskonałości jest miejsce na nadzieję. Wiara oświeca umysł; nadzieja podtrzymuje wolę. W ten sposób te dwie cnoty, wiara i nadzieja, pozwalają nam dążyć do Boga — naszego ostatecznego celu. To pragnienie polega głównie na miłości. Dlatego wiara i nadzieja są potrzebne o tyle, o ile pozwalają nam kochać”.

Kazanie o doskonałości [brak daty]  

Módlmy się:
Wszechmogący, wieczny Boże, dziękujemy Ci za życie i posługę naszego pasterza, biskupa Jana Olszańskiego, który nawet w trudnych czasach komunistycznych pozostał niezłomnym świadkiem cnót Bożych. Za jego wstawiennictwem udziel naszemu narodowi sprawiedliwego pokoju, a zwłaszcza darów wiary, nadziei i miłości, aby nieustannie dążył do chwały Twojego Królestwa Niebieskiego. Amen.

Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu