Ukraina

Biskup Skomarowski: jedni odeszli, inni przybyli do nas. Diecezja łucka na rozstaju dróg 

Ви також можете прочитати цю статтю українською мовою

21 marca 2022, 18:44 1126

Trwa 26. dzień bohaterskiego oporu narodu ukraińskiego przeciwko rosyjskiej hordzie. Ludzie z całego świata pomagają Ukrainie we wszystkim, co mogą; ale sami Ukraińcy też sobie pomagają najlepiej jak potrafią. Biskup diecezji łuckiej Witalij Skomarowski, sekretarz Konferencji Episkopatu Ukrainy, opowiada CREDO o sytuacji w diecezji w czasie wojny, o inicjatywach wiernych i pomocy uchodźcom w tych dramatycznych czasach: 

– Nasza sytuacja jest podobna do sytuacji w reszcie obwodów zachodnich. Oczywiście jest wojna. Są ostrzały. Są sygnały alarmu powietrznego. Dzięki Bogu nie ma zaciekłych walk, ale w trzecim tygodniu ludzie są zestresowani, bez względu na to, gdzie się znajdują, ponieważ wszyscy martwią się o swój kraj, swoje rodziny, swoje dzieci. Ale jest to także czas, kiedy w ludziach ujawniło się wiele dobrego. My, podobnie jak Lwów, znajdujemy się na „moście”,  na skrzyżowaniu przepływów pomocy humanitarnej. Aktywnie przyjmujemy, dystrybuujemy i dostarczamy pomoc tam, gdzie jest potrzebna. Przyjmujemy uchodźców – zarówno tych, którzy jadą dalej na Zachód, jak i tych, którzy z nami zostają. W oddziale Caritas-Spes diecezji łuckiej w Zamlynnie stworzyliśmy ośrodek czasowego pobytu osób wewnętrznie przesiedlonych. Wiele osób przez nie przechodzi. Niektórzy zostają na kilka dni, inni na jeden dzień; przyjmujemy każdego i zapewniamy wszelką możliwą pomoc każdemu. Nie pytamy o religię czy wyznanie – staramy się pomóc wszystkim, robimy co w naszej mocy. Nasi wolontariusze przygotowują i przewożą żywność na dworzec, aby nakarmić ludzi, którzy przez kilka dni są w drodze w bardzo trudnych warunkach, uciekając przed bombardowaniami i ostrzałami. 

I modlimy się. Wszyscy zbieramy się na modlitwie, prosimy o pokój w Ukrainie. Nasi księża pozostają w parafiach – wzmacniają wiernych. Część naszego ludu wyjechała, ale niektórzy też przyjechali do nas, a kapłani pocieszają, służą sakramentami i przebywają ze swoją owczarnią i wszystkimi potrzebującymi w tym trudnym czasie. 

Zamłynnie. Poświęcenie głównego gmachu. 
Zdjęcie: rkc.in.ua


 

Інші статті за темами

СЮЖЕТ

ПЕРСОНА

МІСЦЕ

Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.

ПІДТРИМАЙТЕ CREDO
Шановні читачі, CREDO — некомерційна структура, що живе на пожертви добродіїв. Ми з вдячністю приймемо Вашу допомогу. Ваші гроші йдуть на оплату сервера, роботу веб-майстра та гонорари фахівців. Переказ через ПриватБанк: Пожертвування можна переказати за такими банківськими реквізитами:

5168 7427 0591 5506

Благодійний внесок ПРИЗНАЧЕННЯ ПЛАТЕЖУ: Добровільна пожертва на здійснення діяльності часопису CREDO.

Інші способи підтримати CREDO: (Натиснути на цей напис)

Щиро дякуємо читачам за жертовність усім, хто нас підтримує!
Підпишіться на розсилку
Кожного дня ми надсилатимемо вам листи з найважливішими та найцікавішими новинами

Spelling error report

The following text will be sent to our editors: