Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
W niedzielę 9 lipca 2023 roku w łuckiej katedrze pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła upamiętniono 80. rocznicę tragedii wołyńskiej.
Przed Mszą św. odbyło się krótkie ekumeniczne nabożeństwo modlitewne, w którym uczestniczyli Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda oraz Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski. Po modlitwie prezydenci złożyli zapalone znicze przy krzyżach przed głównym ołtarzem. Znicze te są symbolem pamięci o ofiarach tragedii wołyńskiej. To historyczny moment, w którym przywódcy Ukrainy i Polski wspólnie oddali hołd niewinnym ofiarom Wołynia, czcząc ich pamięć i demonstrując jedność obu narodów, pomimo trudnej przeszłości historycznej.
Mszy św. przewodniczył Nuncjusz Apostolski w Ukrainie abp Visvaldas Kulbokas, któremu towarzyszyli przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki i przewodniczący Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego abp Światosław Szewczuk. Koncelebrantami także byli biskup łucki Witalij Skomarowski, przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy; abp Mieczysław Mokszycki, metropolita lwowski i inni biskupi diecezjalni. Obecni byli zwierzchnik Prawosławnego Kościoła Ukrainy Epifaniusz, metropolita łucki i wołyński PKU Mychaił oraz arcybiskup Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego w Ukrainie Markos Howannisjan.
Nuncjusz Apostolski zaznaczył w kazaniu:
— Zebraliśmy się w Łucku, w samym sercu Wołynia, aby modlić się nie tylko za ofiary tragedii sprzed 80 lat, ale także za siebie. Przecież wszyscy pamiętamy, jak w Ewangelii Jezus zwraca uwagę faryzeuszom, że modlą się za proroków, mędrców z przeszłości i męczenników — podczas gdy ich zabijali ich właśni przodkowie. Oznacza to, że formalna modlitwa nie wystarczy. Wartość ma tylko modlitwa, która przemienia serce każdego z nas.
Pierwszym znakiem nawrócenia serca jest dla nas szczery płacz. Szczere wyrazy współczucia dla ofiar, których 80 lat temu było bardzo dużo w tym miejscu. Dziesiątki tysięcy: dzieci, kobiety, całe rodziny… Niech Duch Święty działa z mocą w tej Eucharystii, abyśmy czuli te ofiary jako część nas — nawet jeśli nie znamy wszystkich ich imion i nie mamy bezpośrednich więzi rodzinnych z nimi. Tylko gdy szczerze opłakujemy ich wszystkich, nasza modlitwa może być szczera.
Drugim znakiem nawrócenia jest przebaczenie i prośba o przebaczenie. Przebaczcie sobie nawzajem. Ten aspekt jest podstawą oświadczenia przygotowanego z tej okazji przez biskupów katolickich Ukrainy i Polski. Pod tymi apelami widnieją podpisy arcybiskupa Światosława Szewczuka, arcybiskupa Stanisława Gądeckiego, biskupa łuckiego Witalija Skomarowskiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Ukrainy i biskupa diecezji mukaczewskiej obrządku bizantyjskiego Niła Luszczaka. Reprezentują cały katolicki episkopat Ukrainy i Polski. Jeden z fragmentów dokumentu podpisanego tutaj w Ukrainie mówi: „Kiedy nasze rany krwawią, nie mamy siły kochać i dalej ranić się nawzajem. Dlatego potrzebujemy wzajemnego przebaczenia. Potrzebujemy uzdrowienia w naszych sercach. Musimy się kochać i pomagać sobie nawzajem”.
Kiedy Bóg pobłogosławi nasze wzajemne przebaczenie, nie tylko stajemy się rzeczywiście spokrewnieni, ale także odczuwamy pociechę Ducha Świętego w naszych sercach, a nawet możemy śpiewać nową pieśń przed Panem, jak mówią psalmy. Przecież nie wystarczy sobie przebaczyć — bo tylko Pan może nam dać łaskę śpiewania nowej pieśni, czyli wejścia do Królestwa Niebieskiego. (…)
Panie Boże, dziękujemy Ci bezgranicznie za możliwość bycia tutaj razem i modlitwy za siebie nawzajem, błogosławiąc się nawzajem, abyśmy mogli pocieszać tych, którzy zostali brutalnie zabici w przeszłości, i kochać ich dzisiaj, — skończył Nuncjusz.
Po zakończeniu Mszy św. głos zabrał Przewodniczący Ukraińskiego Kościóła Greckokatolickiego abp Światosław Szewczuk. W swoim przemówieniu podkreślił, że powinniśmy słuchać uchem wierzącego, aby usłyszeć, jak niebo i ziemia, żywi i umarli, mówią do siebie jednym głosem: „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”.
— To jest cudowna tajemnica Najświętszej Eucharystii, która jednoczy w tym samym Niebie Polaków i Ukraińców, żywych i umarłych. Wokół tego samego tronu Bożego czujemy się jak jeden lud Boży: zarówno katolicy obu obrządków, jak i prawosławni oraz chrześcijanie innych obrządków.
Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. A my tu na ziemi, modląc się za niewinne ofiary tych strasznych wydarzeń, mówimy: „Wieczny odpoczynek racz im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci”, — powiedział.
Do zebranych zwrócił się także arcybiskup Gądecki.
— Miarą przebaczenia w naszych sercach jest to, jak szerokie jest nasze serce. Ale pojednanie — to jest coś innego. Wymaga zgody wszystkich stron. Zajmuje to więcej czasu i obejmuje cały naród – choć te straszne wydarzenia dotyczyły tylko zachodniej części Ukrainy, a reszta regionów nie zawsze wie, o co chodzi, gdy mówimy o rzezi wołyńskiej. Musimy więc zrozumieć, że wszyscy jesteśmy zjednoczeni przez Krew Chrystusa, Jego śmierć i zmartwychwstanie. I dopiero świadomość tego, że jesteśmy już zjednoczeni, doprowadzi nas do tego, że – jedni prędzej, inni później — ale wszyscy zrozumiemy potrzebę podejścia do pojednania po Bożemu, — podkreślił Hierarcha.
Po przemówieniach abp Markus Howannisjan przeczytał modlitwę w języku staroormiańskim.
Msza Święta i modlitwa w katedrze łuckiej były puentą obchodów 80. rocznicy tragedii wołyńskiej. Tu zakończyła się swoista pielgrzymka przebaczenia i pojednania, którą odbyli biskupi katoliccy Ukrainy i Polski. W Warszawie 7 lipca podpisali orędzie z okazji rocznicy tragedii wołyńskiej, 8 lipca we wsi Parośl na Wołyniu, miejscu pierwszych masowych zabójstw odprawili Mszę św., a 9 lipca modlili się wspólnie z prezydentami Polski i Ukrainy w Łucku.
