Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
Święto Świętej Rodziny 30 grudnia 2018 roku
Drodzy Bracia i Siostry! Drodzy Kapłani i Osoby konsekrowane!
Drodzy Małżonkowie, Rodzice, Dziadkowie! Ukochane Dzieci!
Ojcowie Kościoła nazywają Świętą Rodzinę z Nazaretu – „ziemską Trójcą”. Widzimy tutaj wspaniałą duchową intuicję. Wraz z nimi można powiedzieć, że każda rodzina jest obrazem Trójcy, Niebieskiej rodziny, gdzie króluje miłość i całkowite wzajemne obdarowywanie!
Liturgia Słowa, którą słyszeliśmy dzisiaj, ukazuje nam jeden dzień z życia Jezusa, Maryi i Józefa. Można powiedzieć, że Ewangelista Łukasz niejako odsłonił zasłonę Pisma, byśmy mogli zobaczyć życie Rodziny, która jest wzorem i natchnieniem dla wszystkich rodzin. Widzimy Świętą Rodzinę, która idzie w pielgrzymce do Jerozolimy, aby pokłonić się przed Obliczem Boga, widzimy Świętą Rodzinę, która przeżywa tajemnicę Paschy – przeżywanie i świętowanie wielkich dzieł Boga, które On uczynił w historii zbawienia. Wreszcie widzimy, jak podczas tej niezwykłej pielgrzymki młodzieniec Jezus po raz pierwszy uświadamia swoją misję. Jakże ważną jest RODZINA, że jej potrzebował i w niej wzrastał sam Boży Syn!!!
Święty Jan Paweł II opisał tę tajemnicę następująco:
Od chwili zwiastowania znalazł się Józef — wraz z Maryją — niejako wewnątrz tajemnicy „od wieków ukrytej w Bogu”, która przyoblekła się w ciało: „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1, 14). Zamieszkało wśród ludzi, w świętej Rodzinie nazaretańskiej — jednej z wielu rodzin tego galilejskiego miasteczka, jednej z wielu rodzin na ziemi Izraela. Tam Jezus wzrastał, „nabierał mocy, napełniał się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim” (por. Łk 2, 40). Ewangelie streszczają w kilku słowach ten długi okres życia „ukrytego”, poprzez który Jezus z Nazaretu przygotowuje się do swego mesjańskiego posłannictwa. Jeden tylko moment zostaje wydobyty z tego ukrycia i opisany w Ewangelii Łukaszowej: Pascha w Jerozolimie, gdy Jezus miał lat dwanaście (Redemptoris Custos 15).
Ewangelista Łukasz całe życie i misję Jezusa przedstawia jako drogę do Jerozolimy, gdzie ma się wypełnić Paschalne Misterium. Dlatego, czytając Trzecią Ewangelię, nieustannie widzimy Jezusa w podróży, a opis dzieciństwa naszego Pana kończy się w Świętym Mieście, zapowiadając wydarzenia, które będą miały miejsce w Tridium Paschalnym. Droga do Jerozolimy to także droga chrześcijanina. Przecież Kościół jest Ludem pielgrzymim, który pielgrzymuje do Jerozolimy, aby doświadczyć Tajemnicy Paschalnej i przyjąć Jego Ducha, który daje siłę i odwagę miłować w wymiarze krzyża. Wreszcie Kościół zmierza do Niebiańskiego Miasta, do pełni jedności z Ukochanym Zbawicielem.
Dzisiaj chcemy podkreślić, że droga do Jerozolimy to także droga każdego małżeństwa i każdej rodziny! Jesteśmy zaproszeni na tę drogę wiary. Każde małżeństwo, każda rodzina jest powołana, aby iść drogą wiary, na której, słuchając Słowa Bożego, uczestnicząc w Liturgii, z nowym zapałem będziemy szukali Oblicza Pana.
Wsłuchując się w głos Ducha Świętego, my, biskupi Kościoła rzymskokatolickiego w Ukrainie, nadchodzący rok ogłosiliśmy Rokiem Świętości Małżeństwa i Rodziny. Podczas tego roku chcemy mieć doświadczenie Świętej Rodziny, która w grupie pielgrzymów, wśród śpiewu psalmów i hymnów, wędruje do góry Syjonu. Chcemy mieć doświadczenie Maryi i Józefa, którzy krok po kroku głębiej poznają Tego, kogo im powierzył Ojciec Niebieski. Wreszcie, chcemy na nowo odkryć misję chrześcijańskiej rodziny – bycia solą i światłem dla świata (por. Mt 5, 13 – 14).
Aby ten rok łaski przyniósł obfite owoce dla naszych rodzin i dla całego Kościoła w Ukrainie, zapraszamy was do aktywnego udziału w inicjatywach duszpasterskich, które będą miały miejsce w tym czasie. Zwłaszcza chcemy podkreślić cztery szczególne:
1. Peregrynacja (nawiedzenie) ikony Świętej Rodziny. Niech duszpasterze zadbają, aby każda wspólnota parafialna zorganizowała u siebie peregrynację Ikony Świętej Rodziny, od rodziny do rodziny, od domu do domu, od wspólnoty do wspólnoty. Zaczynając od kościoła parafialnego, rodziny przyjmą Ikonę Świętej Rodziny do swoich domów. Zachęcamy, aby gromadzić się wokół niej całą rodziną na czytaniu Bożego Słowa i na modlitwę. Niech nasze rodziny odwiedzi Święta Rodzina w tym widzialnym znaku. Możecie zaprosić sąsiadów i znajomych do wspólnej modlitwy. Być może dla wielu z nich będzie to pierwsze spotkanie i wspaniała okazja, aby usłyszeć Słowo Ewangelii. Jeśli inne rodziny chrześcijańskie, zwłaszcza prawosławnych braci i sióstr, zechcą przyłączyć się do peregrynacji i wziąć świętą Ikonę w swoich domach, należy stworzyć im taką możliwość.
2. Dni skupienia dla rodzin w parafiach i dekanatach. Zachęcamy, aby w tym roku w parafiach (lub dekanatach) organizować dni skupienia dla rodzin i wszystkich tych, którzy im służą. Program dnia może zawierać katechezę na rodzinne tematy (np. wychowanie, relacje, wzajemne przebaczenie…), pracę w grupach, rozważanie i podzielenie się Słowem Bożym, adorację Najświętszego Sakramentu, sakrament Pokuty i Pojednania, a przede wszystkim dobrze przygotowaną Eucharystię, która będzie sercem naszych spotkań. Jeśli to tylko możliwe niech każdy taki dzień zakończy się radosną agapą.
3. Trzecie wydarzenie, do którego chcemy Was gorąco zaprosić, to Ogólnoukraiński Kongres Rodzin, które odbędzie się 20 – 22 września w Winnicy i Szargorodzie (winnicka obł.)… Będzie to wielka manifestacja rodzinnej wspólnoty, jej piękna, jedności i miłości. Kongres rozpocznie się w Szargorodzie Drogą Krzyżową w intencjach pojednania w małżeństwach i rodzinach. Następnego dnia, Kongres będzie kontynuowany w Winnicy, gdzie będzie odrębny program dla dorosłych, pełen wspaniałych wystąpień znanych mówców, a także program dla dzieci oraz młodzieży. Na trzeci dzień, 22 września, zgromadzimy się razem na niedzielnej Eucharystii, aby doświadczyć jedności i mocy Ludu Bożego – Kościoła. Eucharystia będzie poprzedzona godziną świadectw naszych rodzin. Potrzebujemy być razem, słuchać się nawzajem i razem słuchać Boga, napełniając się Jego miłością i mądrością.
4. I kolejny dar od Kościoła, naszej Matki – możliwość uzyskania odpustu z okazji tego Świętego Roku. Posłuchajmy, jakie rozmaite możliwości będziemy mieli, aby miłość Boga uzdrowiła rany zadane przez grzech i szatana: udział w uroczystym rozpoczęciu Roku świętości małżeństwa i rodziny, pielgrzymka do niektórych kościołów (wyznaczonych w każdej diecezji przez diecezjalnego biskupa), duchowa adopcja poczętego dziecka, jedna część Różańca za małżeństwa lub rodziny przeżywające kryzys, ofiarowanie swoich cierpień w intencji małżeństw lub rodzin w kryzysie, wspólne czytanie Pisma Świętego w rodzinie, udział w marszu za rzecz życia i rodziny, udział (chociaż jednego dnia) w ogólno-ukraińskim kongresie Rodzin w Winnicy i Szargorodzie, udział w głównych uroczystościach w każdej diecezji, udział w uroczystym zakończeniu Roku Rodziny .
Odpust zupełny można uzyskać wypełniając zwyczajne warunki: stan łaski uświęcającej (brak nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub przystąpienie do Sakramentu Spowiedzi Świętej, brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet codziennego, (jeśli brak pełnej wolności od grzechu, można uzyskać odpust cząstkowy), modlitwa w intencjach o które prosi by się modlić Ojciec Święty (np. „Ojcze nasz”, „Zdrowaś Maryjo”)
Zapraszamy każdego z was, aby robić wszystko co tylko możliwe dla dobra rodziny, by ją chronić przed atakami złego ducha we współczesnym świecie.
Niech Święta Rodzina z Nazaretu towarzyszy nam w naszej pielgrzymce wiary. Uczy nas postaw miłości i służby. Niech Maryja, Matka czystej miłości, i Józef, opiekun Odkupiciela, ogarną nas swoją nieustanną rodzicielską opieką.
Na wszystkie wasze inicjatywy, na waszą walkę i zmaganie, na waszą modlitwę i każde dzieło dla dobra naszych rodzin z serca udzielamy błogosławieństwa:
W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego!
Biskupi Rzymsko-Katolickiego Kościoła w Ukrainie
N. 37/2018
List ma być odczytany wraz z obrzędem wyznania wiary i odnowienia przyrzeczeń małżeńskich we wszystkich parafiach Ukrainy, w niedzielę Świętej Rodziny 30 grudnia 2018 roku.
Bezpośrednio po przeczytaniu Listu następuje Wyznanie Wiary oraz odnowienie przyrzeczeń małżeńskich. Jeśli pozwalają warunki, kapłan zaprasza małżeństwa, związane więzią sakramentalną, wraz z ich dziećmi, aby wyszli na środek kościoła, bądź podeszli bliżej ołtarza. Należy również zaprosić tych, których mąż lub żona nie są w danym momencie obecni w kościele aby również i odnowili swoje przyrzeczenia. Później zwraca się do nich następującymi słowami:
Kapłan: Drodzy Małżonkowie podejdźcie teraz blisko do siebie. Niech również podejdą do Was Wasze Dzieci. Niech podejdą również Ci małżonkowie których współmałżonek nie jest obecny. Wpatrzeni w ołtarz, który oznacza Chrystusa i wspominając swój własny Chrzest, odpowiadajcie teraz głośno, na moje pytania:
Czy wierzysz w Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
Wszyscy wierni: Wierzę.
Kapłan: Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Jego Syna Jedynego, a naszego Pana, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?
Wszyscy wierni: Wierzę.
Kapłan: Czy wierzysz w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, obcowanie Świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?
Wszyscy wierni: Wierzę.
Kapłan: Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Po Wyznaniu Wiary następuje odnowienie Sakramentu Małżeństwa.
Kapłan zwraca się do Małżonków i ich Dzieci następującymi słowami:
Kapłan: Teraz drodzy Małżonkowie, tak jak podczas zawarcia Sakramentu Małżeństwa, na znak, że coraz doskonalej chcecie wypełniać swoje święte zobowiązania, podajcie sobie prawe dłonie. Na Waszych złączonych dłoniach, niech położą dłonie Wasze Dzieci, które są Darem Boga i owocem Waszej wiernej miłości.
Patrząc wzajemnie na siebie lub myśląc o nieobecnym współmałżonku odpowiadajcie w obecności Boga, na pytania, które Wam zadam w imieniu Kościoła.
Kapłan: Czy chcecie coraz doskonalej miłować się wzajemnie, biorąc za wzór Świętą Rodzinę z Nazaretu, w której objawiła się najpełniej obecność i posłuszeństwo Chrystusa, pokora i ufność Maryi oraz wiara i sprawiedliwość św. Józefa.
Małżonkowie: Chcemy.
Kapłan: Czy chcecie okazując zaufanie Bogu, który Was umiłował, otwierać się wielkodusznie na Dar nowego życia, którym Was Bóg obdarzy oraz okazywać sobie coraz głębszy szacunek i żyć w doskonałej wierności małżeńskiej?
Małżonkowie: Chcemy.
Kapłan: Czy chcecie wspierać się wzajemnie w codziennym niesieniu Chrystusowego krzyża, w troskach i radościach, w zdrowiu i chorobie, służąc sobie z serca, modląc się razem i za siebie, aż do końca Waszego życia?
Małżonkowie: Chcemy.
Kapłan: Bóg Wszechmogący, od którego pochodzą nasze dobre pragnienia, niech umocni Waszą wolę i wspiera Was łaską, abyście wiernie wypełniali święte ślubowania Sakramentu Małżeństwa, dzisiaj ponowione, wielkodusznie otwierali się na dar życia, którym Was Bóg obdarzy i z radością weszli do życia wiecznego.
Małżonkowie: Amen.
Potem następuje modlitwa wiernych. Byłoby dobrze, gdyby przedstawiciele kilku rodzin (młodzi z dziećmi, w średnim wieku i starsi) przeczytali odpowiednie prośby.
Przedstawiciele rodzin parafialnych (młodzi ludzie z dziećmi, w średnim wieku i starsi) również przynoszą dary na ołtarz.
Pod koniec Mszy Świętej kapłan da błogosławieństwo, wyciągając ręce nad zgromadzonymi rodzinami.
