Ukraina

100. rocznica urodzin o.Martyniana Darzyckiego OFM — odnowiciela Zakonu Braci Mniejszych w Ukrainie

Ви також можете прочитати цю статтю українською мовою

15 lutego 2018, 16:58 1995 o. Cyryl Topolewski OFM

Dokładnie 100 lat temu, 14 lutego 1918 roku, urodził się ojciec Martynian Wojciech Darzycki OFM.

O. Martynian nazywany „jednym z filarów Kościoła katolickiego w Ukrainie”,  przyczynił się do odrodzenia Zakonu Braci Mniejszych w Ukrainie.

Jak już wcześniej  pisano na CREDO, odnowił życie franciszkańskie w Ukrainie. Ojciec Martynian przeżył więzienie i zesłanie na Kołymę, a po powrocie, do końca życia ziemskiego pracował jako duszpasterz na terenie Ukrainy, służąc przez ponad 50 lat w Horodkiwce.

10 lutego w Horodkiwce na Winniczyźnie odbyły się uroczystości związane z setną rocznicą urodzin o. Martyniana. Mszę świętą sprawował biskup kamieniecko-podolskiej diecezji Leon Dubrawski, natomiast kazanie wygłosił  biskup diecezji odesko-symferopolskiej Bronisław Bernacki.

Na uroczystej mszy świętej był również obecny Minister Prowincjalny Prowincji Św.Michała Archanioła o. Daniel Botwina OFM. 
 

38 kapłanów koncelebrowało mszę świętą. Wielu pielgrzymów przyjechało z różnych miejscowości. Po mszy wszyscy wierni odwiedzili grób o. Martyniana, przy którym pomodlili się Koronkę do Miłosierdzia Bożego.

Życiorys

Martynian Darzycki OFM urodził się 14 lutego 1918 r. w miejscowości Jagiełła w ówczesnym województwie lwowskim. W roku 1934 wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w Prowincji Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Pierwszą profesję zakonną złożył 2 września 1935 roku. Pracował w tym czasie m.in. w klasztorze w Sokalu, gdzie prowadził chór parafialny. Święcenia kapłańskie otrzymał 21 marca 1943 roku. Od 1943 roku pracował jako proboszcz w obwodzie żytomierskim. Posługą duszpasterską obejmował aż 5 regionów, w tym parafian w Kijowie i pod Odessą. Po wojnie nie wyjechał do Polski, ale pozostał na terenach obecnej Ukrainy. W 1946 roku został aresztowany przez NKWD i spędził 5 miesięcy w żytomierskim więzieniu. Wyrokiem sowieckiego sądu ojca Martyniana Darzyckiego skazano na 8 lat pozbawienia wolności z wysiedleniem na okres 5 lat z Ukrainy, zgodnie z art. 54-10 kodeksu karnego USRS za „prowadzenie antyradzieckiej agitacji”. 26 października 1946 roku Darzycki znalazł się w obozie w Nachodce na Dalekim Wschodzie. W barakach przeznaczonych dla 120 więźniów przebywało ich tam 800. 16 maja 1947 roku przeniesiono go do Magadanu na Kołymie, gdzie pracował w kopalni złota.  2 lipca 1952 roku, po sześciu latach, ojca Darzyckiego zwolniono z obozu. Wrócił on na Ukrainę. Podjął pracę w Murafie, ale opieką obejmował pięć kościołów położonych w znacznej odległości od siebie, choć nie miał pozwolenia na wyjazd z posługą duszpasterską z Murafy. Odprawiał także msze święte w domach, udzielał ślubów, odwiedzał chorych, nauczał dzieci religii. Jego praca przyczyniła się do wzrostu religijności na Podolu, władze uznały go za religijnego fanatyka i przeniosły do Miastkówki, oddalonej od skupisk wiernych. Pracował tam od 1957 roku, ale potajemnie działał na terenie całej Ukrainy i w innych republikach Związku Radzieckiego, narażając się na ponowne aresztowanie. Stworzył podziemną wspólnotę franciszkańską, do której należeli m.in. Piotr Hubczakiewicz, Leon Dubrawski, Mikołaj Sobkowski, Zenon Turowski, Stanisław Szyrokoradiuk, Piotr Żakowski, Józef Pawluk, Giennadij Siciński, Sławomir Wetługin, Paschalis Niemenczenko, Franciszek Botwina. Ojciec Darzycki dbał o formację duchową młodych braci. W 1991 roku podczas konsekracji we Lwowie trzech nowych biskupów, wychowankowie ojca Darzyckiego po raz pierwszy wyszli z podziemia, przybywając na uroczystość w zakonnych habitach. Oficjalna struktura zakonu franciszkanów w Ukrainie została erygowana później. Kiedy w 1993 roku utworzono Kustodię, należało do niej już 38 braci, co było zasługą ojca Darzyckiego – przez wiele lat był on jedynym franciszkaninem działającym w Ukrainie. 
 

 

Інші статті за темами

СЮЖЕТ

Franciszkanie

ПЕРСОНА

МІСЦЕ

Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.

ПІДТРИМАЙТЕ CREDO
Шановні читачі, CREDO — некомерційна структура, що живе на пожертви добродіїв. Ми з вдячністю приймемо Вашу допомогу. Ваші гроші йдуть на оплату сервера, роботу веб-майстра та гонорари фахівців. Переказ через ПриватБанк: Пожертвування можна переказати за такими банківськими реквізитами:

5168 7427 0591 5506

Благодійний внесок ПРИЗНАЧЕННЯ ПЛАТЕЖУ: Добровільна пожертва на здійснення діяльності часопису CREDO.

Інші способи підтримати CREDO: (Натиснути на цей напис)

Щиро дякуємо читачам за жертовність усім, хто нас підтримує!
Підпишіться на розсилку
Кожного дня ми надсилатимемо вам листи з найважливішими та найцікавішими новинами

Spelling error report

The following text will be sent to our editors: