Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
Kim dla Jana Pawła II był człowiek, jakie znaczenie miała kultura i jak ważny był przykład jego cierpienia? Między innymi te tematy poruszali uczestnicy konferencji „Papież światu – 45-lecie pontyfikatu Jana Pawła II”. Wydarzenia zorganizowane zostało przez Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego (Mt 5,14) z okazji 45. rocznicy pontyfikatu papieża Polaka.
Jednym z głównym prelegentów był włoski filozof, prof. Rocco Buttiglione, przyjaciel i współpracownik Jana Pawła II. W rozmowie z Radiem Watykańskim odpowiedział na pytanie, jak przybliżyć nauczanie papieża młodym, dla których jest on często tylko postacią historyczną i w jaki sposób nauczyć ich, by wsłuchiwali się w nauki świętego. „Musimy spróbować kochać młodych, tak jak on” – odpowiedział profesor.
„Byłem jego przyjacielem, rozmawiałem z nim, pracowałem, jadłem, śpiewałem. Wraca dziś w moich snach moment, gdy pierwszy raz go zobaczyłem. Byłem młodym chłopcem w tłumie, który mijał, uścisnął mi dłonie i spojrzał mi w oczy, a ja odniosłem wyraźne wrażenie, że to jest człowiek, który oddałby za ciebie życie, gdyby zaszła taka potrzeba. Powtarzali to też inni” – powiedział.
Jak dodaje profesor, problemem dzisiejszej młodzieży jest to, że nikt ich nie kocha. „Rodziny często są zniszczone, młodzi mają problem, by zbudować prawdziwą pierwszą miłość, którą tak dobrze zanalizował Jan Paweł II w swoich dziełach” – dodał. Dlatego – jak wskazał – trzeba podążać za nauczaniem papieża.
„Martwimy się o wiele rzeczy, ale najważniejszą z nich jest pomoc młodym ludziom w poważnym potraktowaniu ich powołania do bycia mężczyznami i kobietami” – podkreślił Rocco Buttiglione.
„Dzisiejsze społeczeństwo mówi ci, że miłość nie istnieje, że seks jest prawdziwy, a kto kocha więcej, będzie cierpiał bardziej, więc przy pierwszej trudności młodzi ze sobą zrywają” – dodał. Dlatego – jak podkreślił – potrzeba dobrego nauczania i dobrego towarzyszenia młodym. Takie właśnie przekazywał Jan Paweł II. „Wojtyła był człowiekiem głęboko ludzkim, ponieważ uczestniczył w życiu ludzi, przynosił im wielką nadzieję. Mnie kochał o wiele bardziej niż ja siebie samego, taki był dla wszystkich, nie tylko młodych, ale też starszych” – opowiedział profesor.
„Łaska Boża pozwala widzieć drugiego tymi samymi oczami, którymi widzi go Bóg” – zakończył, wskazując na przykład postępowania Jana Pawła II.
