Zauważyłeś błąd? Zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl+Enter.
Co mają wspólnego sakrament i lizak? Lizak jest uosobieniem słodyczy. Nie wiemy przecież, jak wygląda słodycz. Powiem więcej, słodycz nie istnieje sama w sobie. Słodycz jest tylko cechą czegoś, np. lizaka. Tym samym lizak staje się widzialnym znakiem słodyczy. Stąd możemy wyciągnąć definicję Słowa sakrament. Sakrament jest widzialnym znakiem niewidzialnej łaski. Zwróćmy szczególną uwagę na słowa widzialny i znak i przypomnijmy sobie metaforę o lizaku.
O ile udało nam się mniej więcej wyjaśnić, czym jest sakrament, idźmy dalej. Dziś Kościół posiada określoną ilość sakramentów: siedem dla chłopców i sześć dla dziewczynek… To oczywiście tylko mały żarcik, i aby go od razu sprostować dodam, że „w zamian” za siódmy sakrament Bóg dał kobiecie możliwość urodzić Zbawiciela, a więc docenił kobietę w sposób szczególny. Tak więc wracając do naszych sakramentów: Kościół dysponuje oraz ze wszystkich sił broni sakramentów. Te zaś wszystkie pochodzą od Jezusa, i były przez Niego ustanowione, a więc dostały nam się od samego Boga.
Otóż, dlaczego właśnie Kościół? Warto pamiętać jedną podstawową rzecz: sakramenty są w Kościele i dla Kościoła. Zgodnie z Lumen Gentium Kościół powstaje przed nami niejako sakrament. Aby nie dywagować długo posługując się teologicznymi terminami, pozwolę sobie użyć kolejnego przykładu. Wyobraźmy sobie drzewo. Jak gałęzie wyrastają z pnia drzewa, tak sakramenty wyrastają z Kościoła. I choć kwiat i owoc daje nam gałęź, nie sposób sobie wyobrazić, jak gałęzie mogą istnieć poza pniem drzewa, które je żywi, podsyca i, w pewien sposób, ich broni.
Oficjalnie i po raz pierwszy lista sakramentów, znana nam dziś, pojawiła się już w 1274 roku, a zatwierdzona została na Soborze Trydenckim, dekretem z 1547 roku. Dekret podkreślał, że sakramentów „nie jest mniej lub więcej, niż siedem”, i zabronił mówić, że „któryś nie jest prawdziwie i odrębnie sakramentem”. Na marginesie warto dodać, że Sobór Trydencki był odpowiedzią Kościoła katolickiego na Reformację, którą niegdyś rozpoczął Luter.
Nota bene! Nie zważając na status sakramentów w Kościele, władza Kościoła wobec nich jest dość ograniczona. Tak naprawdę Kościół nie ma możliwości cokolwiek zmieniać. I tutaj warto wspomnieć o tzw. sakramentaliach, gdzie władza Kościoła jest już większa. Sakramentalia to pewne obrzędy lub rzeczy, które są mniejsze niż sakramenty przez swoją moc, którą posiadają. Sakramentalia, np. pogrzeb czy poświęcenie medalika, to ważne momenty w życiu człowieka, które nie zostały wspomniane przez Jezusa w Ewangelii. „Sakramentalia nie udzielają łaski Ducha Świętego na sposób sakramentów, lecz przez modlitwę Kościoła uzdalniają do przyjęcia łaski i dysponują do współpracy z nią” (KKK 1670).
